United States or Eritrea ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Wat ben ik blij voor je, mijn jongen!" zei grootmama, toen ze met Frits alleen was gebleven. Iedereen scheen blij te wezen met Elsje's engagement, merkte zij met vreugde op. Hare tante was uitbundig in hare betuigingen van blijdschap en zelfs Cécile beweerde dat zij het erg aardig vond dat die twee "echte buitenmenschen" het samen eens waren geworden.
En hij had haar met zijn goedige oogen aangezien, en ze wist, dat hij waarheid sprak en dat hij een man was, waar ze op vertrouwen kon. Ze verloofde zich met hem, voor 't grootste gedeelte om van huis te komen, maar ook omdat ze hem wel lijden mocht. Maar nooit zou ze die maand vergeten, die nu volgde, dien Augustusavond dat hun engagement publiek werd, heel dien waanzinnigen tijd.
Eline zelf was zeer tevreden over den eenvoud, waarmede zij zich sedert haar engagement kleedde: een eenvoud, die zeer elegant, zeer cossu en zeer overdacht bleef, maar die toch in te groot contrast was met haar gewone weelderigheid, om niet sterk in het oog te vallen.
Dan moet ik mij nog groot houden en doen of ik geen de minste onrust of twijfel kende, en toch.... En toch...." Wat moest zij er van denken? In het eerste jaar van hun engagement, was hij vrij geregeld om de drie weken gekomen, maar in het volgende slechts eenmaal, en wel ter gelegenheid van de ziekte en den dood zijner moeder!
De avond is omgevlogen, eer men er aan heeft gedacht, en 't is reeds laat, als Dorus het verhaal van zijn kunstreis eindigt met te zeggen: "Wat nu mijn plannen zijn, vraagt ge, dokter?" "Ja! Ga je weer een nieuwe reis ondernemen?" "Ja en neen!" "Hoe zoo?" "Men heeft mij een vast engagement te Hanover aangeboden, een zeer goede plaats. Wat dunkt u, zal ik die aannemen?" "Zonder twijfel!
Brouwer had een paar ellendige dagen op de sociëteit, en daarna ging alles zijn gewonen gang in het kleine stadje, totdat een halfjaar daarna de praatgragen en bemoeizieken weer rijke stof tot onderhoud vonden in de omstandigheid dat Brouwer, na het verbreken van zijn eerste engagement, een tweede aanging met de reeds niet meer schoone of jonge, maar eenige dochter van een rijk geworden koffiehuishouder, die in den omtrek rentenierde en, met de hand op den broekzak slaande, verklaarde: "'t Komt er bij mij niet op aan of mijn aanstaande schoonzoon een betrekking heeft of niet; hier zitten de muzikanten!"
»Hoe, vader! gij zoudt hem aanmoedigen, dát, dat kan ik van u niet denken; het verwondert mij zelfs, dat de man de onvoorzichtigheid heeft begaan, dien wensch uit te spreken; al is hij hier vreemdeling, hij komt toch van tijd tot tijd onder de menschen, en die zijn te praatziek en te onbescheiden dan dat hij niet van mijn engagement zou gehoord hebben."
Bij de deur wachtte zij hem op. Een lange kus, een wisseling van teedere, zoete woordjes.... zij waren nog even dwaas verliefd als in hun kort engagement. "Wachtte je op me?" vroeg hij. "Ja," antwoordde zij glimlachend. "Je weet wel: als je weg ben, wacht ik altijd op je. Dan leef ik maar half. Kom, doe nu gauw dat vervelende paradepak uit, dan ben je meer op je gemak."
»Uw engagement is nooit publiek geweest, gissingen, praatjes, geruchten komen voor rekening van hen, die ze verspreiden, en dat alles kan niet beter onderdrukt worden dan door uwe openlijk verklaarde verloving en een huwelijk, dat zoo spoedig doenlijk zou doorgaan."
Hij klapte in zijne handen, riep hoera en bravo en zeide met overtuiging: Ik sta werkelijk verbaasd over deze lieden! Zij hebben blijkbaar aanleg voor muziek en als zij een engagement bij onzen troep willen aannemen, dan sta ik er voor in dat zij een schitterend figuur op de kermis te Perm, en misschien later op die te Saint-Cloud zullen maken.
Woord Van De Dag