United States or Uruguay ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ten vijf uur kwamen de vier kompagniën van Holly-Springs aan; maar deze troepen werden door Emory niet ter beschikking van Packard gesteld. Longstreet hield het Kapitool bezet, dat niet werd aangevallen. Omstreeks zes uren had het vuren opgehouden, en de zegevierende burgers zetten hunne wapenen in rust ten aanschouwe van de federale troepen.

George H. Williams. Prokureur-generaal." Dit telegram was een raadsel. Stephen B. Packard is een carpet-bagger, dien de President naar Nieuw-Orleans heeft gezonden, bekleed met de waardigheid van maarschalk der Vereenigde-Staten. Generaal Emory is belast met het militair kommando in het departement der Golf.

Een honderdtal manschappen van de zwarte milicie trekken het Kapitool binnen en worden onder de bevelen gesteld van generaal Campbell. Men roept de hulp in der federale officieren, en ondanks de jongste berisping van den President, wordt die hulp bereidwillig verleend, niet alleen door de landmacht, maar ook door de vloot. Generaal Emory had zijn intrek genomen in het douane-kantoor.

Maar hij rekende er op, dat noch Longstreet, noch Emory zich gerechtigd zoude achten tusschen beiden te komen in eene kwestie van zoo geheel plaatselijken aard: namelijk, wie der beide kandidaten, Kellogg of Mac-Enery, inderdaad de meerderheid van stemmen der kiezers van Louisiana op zich had vereenigd.

Onder hen bevinden zich ook de generaals Ogden, Tailor en Penn. Die kreupele, die zich daar een weg door de menigte baant, is generaal Badger, nauwelijks van zijne wonden hersteld. De heeren nevens Sheridan, mede in burgerkleeding, zijn generaal Emory en kolonel Sheridan, een jonger broeder van den opperbevelhebber. Bandieten!

Maar wie waren de vijanden, die de maarschalk Packard en de generaal Emory hadden te bestrijden? Tegen geene enkele uitspraak van de Hoven der Vereenigde-Staten was men te Nieuw-Orleans in verzet gekomen; ook verwachtten die Hoven zelven geenerlei verzet. De rechter Durell, de eenige federale magistraat in Louisiana, had nimmer eene klacht ingediend.

Generaal Emory heeft mij gelast, overeenkomstig de bevelen van den gouverneur Kellogg te handelen. Ik moet u uitdrukkelijk doen opmerken, herneemt de president, dat deze wettig verkozen Kamer zich heeft geconstitueerd door mij te benoemen tot voorzitter, kapitein Floyd tot serjeant en den heer Trevezant tot griffier.

Emory, met het opperbevel belast, blijft in het Arsenaal, gereed daar heen te gaan, waar zijne tegenwoordigheid vereischt wordt. Zijn luitenant, De Trobriand, na zijne troepen in de straat Saint-Louis te hebben opgesteld, met hun rechtervleugel geleund tegen de gesloten poorten van het Kapitool, en de linker zich uitstrekkende naar de rivier, bezet met een deel zijner brigade de Koningsstraat.

Het is niet uitgemaakt, of Emory ook den raad van Sheridan heeft ingewonnen; maar na een geruim tijdsverloop, terwijl de beraadslaging in vollen gang is, treedt De Trobriand, die nu zijn orders ontvangen heeft, eensklaps de vergaderzaal binnen, en eischt dat hem de "indringers" zullen worden aangewezen.

Maar over het algemeen vat de pers de zaak zeer ernstig op; en tot hun eer moet het gezegd worden, dat juist de voornaamste republikeinsche dagbladen de scherpste veroordeeling uitspreken over de handelingen van De Trobriand. Zijn wij in Frankrijk? zoo vragen zij. Is Grant een andere Bonaparte? Zijn Emory en De Trobriand de gehuurde soldaten van een bastaard keizerrijk?