United States or Vietnam ? Vote for the TOP Country of the Week !


Het carillon speelde voor half zes, toen Go den sleutel in 't slot stak: zoo laat al, 'n half uur over den tijd; wat zou Else boos zijn! Maar Elsi stond, met haar warme voorhoofd tegen 't raam geleund, droomend naar de stille schepen te staren, zonder zich iets om 't koud-wordend eten te bekommeren....

En Else, goeie Elsi, die heelemaal niet begreep, wat ze voor kwaad gedaan had, zou ze morgen vragen niet meer boos te zijn. Ieder mensch was immers anders: Elsi kon veel van Han houden, en toch flirten met 'n ander, terwijl zij Er kwam weer 'n man 't grachtje af, die haastiger ging stappen, toen hij 't huis naderde. "Ben jij 't, ? Hoe kom jij verzeild op dit stille grachtje?"

Maar Else had Henri 'n papieren muts gemaakt: "Hoe vin-je 'm!" juichte ze jolig. "Zijn jullie altijd zulke kinderen? Elsi, denk toch aan je waardigheid als student." Maar zachter zei ze toen tegen Go en Eduard: "Misschien doet ze 't eerste ook niet." Nu was het overal lente en iedere dag was 'n feest.

En ze voelde zich onharmonisch, 'n wanklank in die rust, en starend in den ouden tuin met veel klimop en vochtig-donker, zei ze beverig: "Elsi is ziek, al van Maandagnacht af." "Maar 't is nu pas Donderdag;.... dat is nog niet lang," en Go verbaasde zich: 't was waar, en 't leek zoo'n eeuwigheid... "Maar wat scheelt je nichtje, en wat zegt de dokter?"

Daar was haar kamer, haar huis: hoe zou ze daar nu werken gaan, studeeren; zich wijden aan de "romantische" taalstudie, aan de wetenschapskunst! "Elsi!" kwam ze binnenstuiven. Maar Han zat op de canapé, leunde elegant met z'n arm op de kussens, en luisterde glimlachend naar Elsi, die, met 'n blozend gezichtje, op 'n laag stoeltje druk te beweren zat.

"Elsi heeft krassen gemaakt in haar tafel, en we willen haar boeltje er uit hebben, en alles veranderen." "Mag ik dan misschien meehelpen?" bood Han aan, z'n handschoenen uittrekkend. "Als u van die hoogte afkomen wilde, juffrouw Gerzon, zou ik den spiegel kunnen drapeeren. Dat is geen werk voor meisjeshanden."

Go zat op de kist, die in 'n hoek van de kamer stond, maakte zorgvuldig 't boodschappenbriefje voor de juffrouw op: "Dus nog vier eieren, Elsi, en den man van de schuit waarschuwen voor de koffers... en pakpapier voor de gravures." Else knikte, zuchtte even.

Goeie Elsi, ze vergat zulke onaardigheden altijd dadelijk. En ze had nooit gezinspeeld op de verhouding met hem, nooit geplaagd... "Ga nu maar naar Han toe, anders laat je 'm nog wachten voor 't eerst en voor 't laatst... Ik moet nog gaan spreken over het bewaren van m'n planten, en dan naar Lize."

"Toe, Elsi, kom nu toch 's kijken, het is zoo'n eenig gezicht." "Wacht éven, ik ben zoo klaar...." en Else schreef ernstig voort in het huishoudboek, dat ze de laatste weken hield: "melk.... iedere dag twee pinten, dat is f

"Verkouden; 't is niets," zei ze, dankbaar naar 'm opziende. "Els heeft me warm ingepakt; morgen zal 't wel weer over zijn." "Ik had je juffrouw 'n opdracht willen geven," zei hij, z'n verregende city-bag op tafel zettend, "maar toen ik hoorde, dat jullie thuis waren, wilde ik 't liever tegen Elsi zeggen, maar waar is die?"