United States or Nepal ? Vote for the TOP Country of the Week !


Hij kon uit zijn raampje precies in onzen tuin kijken; en van die gelegenheid schijnt hij méér gebruik te hebben gemaakt, dan wel te pas kwam. Onder ons gezegd, Edmund, hij moet me nog al eens en négligé hebben gezien, als ik zoo 's ochtends de eenden voederde " »De gelukkige!" »En 's avonds verveelde hij me gruwelijk met zijne klarinet.

Nu weet ik vooraf, dat er ongeloovigen zijn, die haar als geheel fabelachtig zullen verwerpen; die met een glimlach de schouderen zullen ophalen, en zeggen, dat alle geslachtboomen van onze oude Hollandsche Huizen reeds in den beginne een verbintenis aantoonen met het een of ander vorsten-geslacht, de eene nog meer uit de lucht gegrepen dan de andere: dat er geen Koning van Engeland onder den naam van Edmund in de dagen van Boudewijn van Heusden geregeerd heeft, maar wel, achtereenvolgends, Egbert en Ethelwolf, en dat de geschiedenis van Engeland niets vermeldt van het wegloopen der dochter van een van beiden met een Ridder uit Neder-Duitschland: eindelijk, dat er in de negende eeuw nog geen blazoenen bekend waren, en dat het wiel van Heusden in allen gevalle niets anders is, dan de acht schepters van Cleve, met een band omringd.

Edmund Burton, winkelier in gebreide goederen, in Newgate Street, die mij vierhonderd pond als bruidschat aanbracht. Maar daar mijn goede meester Bates twee jaar later stierf en ik weinig vrienden had, begon mijn zaak te verloopen; óok omdat mijn geweten mij niet toeliet de kwade praktijken van te veel van mijn vakbroeders na te doen.

Edmund te verwachten, daar de moeder van Athelstane te kennen gegeven had, dat zij, behalve honderd goudstukken voor het losgeld zijner ziel, aan het klooster het grootste gedeelte van de landerijen des overledenen wilde schenken, ten einde men gedurig missen zou lezen voor zijne ziel en voor die van haren echtgenoot.

Edmund gediend had, en dat door ongewijde handen ontheiligd zou wezen. Wanneer zulk eene oplettendheid den overledene wezenlijk van nut had kunnen zijn, dan had hij eenig recht om ze van de broederschap van St.

Edmund betaald; en om het ten volle te verdienen, hadden zich al de broeders, behalve de kreupele Sacristijn, naar Coningsburgh begeven, waar zes van hen zich gedurig met het verrichten der godsdienstige plechtigheden bij Athelstane's lijkbaar bezig hielden, terwijl de anderen niet in gebreke bleven gebruik te maken van de ververschingen en vermaken, welke hun aangeboden werden.

Azor de hond sloeg er soms van aan het janken!" »Haha!" en méér dan eens, als gij minzaam zijnen bescheiden groet beantwoorddet, bescheen de glans van uwe oogen zijn aangezicht, gelijk een vluchtige zonnestraal heenglijdt over donkere wateren. »Bravo! Maar dat is waarachtig een poëet, die knul!" riep de heer Edmund. Mary vervolgde: Dit u te herinneren, mag u onkiesch dunken »Wel een beetje!"

Had de Booze hem reeds in zijne netten verstrikt?.... Mary! Mary stond daar! Dat was Mary, die daar zong! Mary in al hare valsche, duivelsche schoonheid! Neen. Mary uit Hillegersberg was dit wel niet; =die= zat op dit tijdstip eerbaar onder de vleugelen van papa en mama te giggelen met haren neef Edmund.

»Je moet namelijk weten", voegde de lieve lezeres er toelichtend bij, »dat hij wel eens voor Van Meppen het orgel bespeelt onder kerktijd." De heer Edmund hinnikte het uit van plezier, en sloeg op zijne dij dat het klapte. »Heb ik ooit van mijn leven! Zoo'n romaneske aap! En jij, nichtje, wat heb je wel gedaan? Natuurlijk de kerk aan de boeren overgelaten?"

Sinds ruim een jaar leefde er op twintig passen afstand van uwe woning een mensch, wiens zoetste lust het geweest is de lucht in te ademen, die hem kwam toegewaaid uit uwe nabijheid. »Goed! waarachtig goed!" verklaarde de heer Edmund: »A propos, waar woont het ventje?" »Wel, vlak naast ons, rechts", antwoordde Mary. »Zoo is 't gekomen, begrijp je?