United States or Bhutan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Het was in den nazomer van het verleden jaar, dat mijne opmerkzaamheid, uit het venster de straat op en afdolende, vóór het invallen der schemering, geboeid werd door een schouwspel, dat mij dikwijls somber stemde. En echter leverde de groep een vroolijk tooneel op, dat bij wijlen zelfs dartel werd, het waren vijf, zes, zeven ezelinnen met haren drijver.

En dan voor al hun arbeid in het zweet huns aangezichts nog vaak nauwlijks een harde legerstede en een hard stuk brood. Levend buiten het gezin, zien ze de hunnen nauwlijks even des morgens en even des avonds, en dan begint het jagen van het groote raderwerk van den arbeid weer. Voort, voort en altoos voort, als onder den zweep van den drijver.

Van onder over het pad trok wel eens het lange loopgeluid voorbij van een muildier met schellen aan zijn tuig, en het "huï-huï".... van den drijver. Dat was alles. Achter de heggen kon hij vrouwen hooren babbelen, maar niemand kon door dien gegroeiden muur heenzien.

Toen de kameeldrijver bedrukt keek, ging de bediende voort: "Maar de eigenaar van dat waardelooze ding zou het zeer gaarne terugvinden, daar het, ofschoon het geen waarde in geld vertegenwoordigt, hem zeer lief is als een aandenken." "Maar ik zei u," herhaalde de kameeldrijver, "dat ik niets heb opgeraapt." "Nee, nee," riep de drijver, "ik heb niets opgeraapt."

Maar toen hij begreep dat er een groote afstand was tusschen hem en de bergen en hij doordrongen werd van hun onuitsprekelijke schoonheid, toen was het hem alsof hij droomde. Hij stond op om geheel wakker te worden, en zie de bergen bleven. "'Wat, wat is dat? vroeg hij zijn' begeleider. "'Natuurlijk bergen, antwoordde de drijver. "'Ik heb er ook reeds lang naar gekeken, zei Wanjoescha.

Den volgenden morgen ontmoetten ze een kameelkaravaan op den weg naar Kerman, en de bediende stapte op den drijver toe met de woorden: "Gij, edele broeder, mocht uw goedheid nooit verminderen; mijn slaap is dezen nacht gestoord geworden door droomen van u." "Estakfarullah!" "Waarom werd mijns heeren slaap gestoord door droomen over mij, die een onwaardige ben?"

De drijver nam een knuppel en sloeg het hevig. Maar de muilezel liep rechts, links en terug, doch wilde volstrekt niet vooruit. De verwoede drijver gaf hem overal nog duchtiger slagen, maar het gaf niets. Melisso en Jozef zeiden meermalen tot den drijver: Zeg, stommeling, wat doe je? Wilt gij hem dooden? Waarom doet gij Uw best niet hem vriendelijk en zachtjes te leiden!

Bovendien huurt men aan de bewuste stations alleen de dieren, en niet den drijver, een gids die voor den vreemdeling onontbeerlijk is. Men moet dus beginnen met te vragen naar een goeden muilezeldrijver, die bij de kooplieden in de stad gunstig bekend is. Met hem bespreekt men de voorwaarden van het vervoer.

Er zijn trotsche dwingelanden, die in ezels overgaan, opdat zij onder den stok van den drijver zouden worden verootmoedigd, hoovaardige vrouwen, die padden worden en onder dezen verachten vorm gedurende een gansch leven in het slijk wroetelen, oorlogshelden, welke om roem te behalen stroomen bloeds vergoten, die haas worden, opdat de eeuwige vrees hunnen wreeden overmoed stille, en het lood der jagers ook hun bloed doe vlieten, maar niet in alle dieren wonen menschelijke zielen, en het is den geesten niet veroorloofd daarover eenige bepaalde openbaringen te doen.... Nu, mijn goede Willem, heb ik u gezegd wat ik noodig acht om u een klaar denkbeeld van de geestenwereld te laten opvatten.

De ene na de andere wagen werd door een span van twaalf of veertien ossen, op de krachtige, languitgerekte roep: »Trek" van de drijver, vergezeld van een lustig geklap met zijn lange, aan een stok van bamboes bevestigde zweep, in beweging gebracht, en rolde langzaam voort, en weldra kronkelde de lange wagentrein zich als een reusachtige boa over de groene grasvlakte.