United States or Philippines ? Vote for the TOP Country of the Week !


't Kind, dat zag men weder dorsten Naar zijn eigen moeders borsten, 't Wies in alle schoonheid op; In zijn voorhoofd stond geletterd, Hoe 't den Farao verpletterd Nog vertreden zou den kop. 't Groeide op in manlijkheden , En, van harte heel besneden Voor des hofs wellusten, hij Koos in ballingschap te zwermen, En den Hebree te beschermen In zijn droeve slavernij.

Zij wierpen zich met de blote borst tussen allerlei wapenen, en ontvingen de doodsteek of de slag die hen kwam treffen, zonder het hoofd enigszins terug te trekken. Die mannen alleen dorsten waarlijk de dood onder de ogen zien en bespotten; ook viel alles onder hun voeten, zodra zij zich vertoonden.

En vrouwen ook, oprecht, vriendlijk en schoon, Gelijk de vrije hemel die frisch licht En dauw op de wijde aarde regent, zag 'k Voorbijgaan, stralende, lieftalge wezens, Gezuiverd, vrij, van der gewoonte smet, De wijsheid die zij eens niet konden denken Uitsprekend, en gevoelens die zij eens Vreesden te voelen in haar blikken dragend, Tot alles wat zij eens niet dorsten zijn Veranderd, nu zij 't waren, maakten zij Van de aarde een hemel.

"De heerlijkste dichtwerken zijn verborgen in onze aardschors. Hoevele menschen, die dorsten naar het schoone, zouden het heerlijkste genot smaken, als zij de geheimzinnige bron van het leven wilden opzoeken! Hoevelen gaan voort langs wegen, waar zij smakelooze en dikwijls wrange vruchten plukken, en die gelukkig zouden zijn, indien zij de wonderen der natuur hielpen doorgronden!

Diezelfde God, wiens de stroomen des levenden waters zijn, moet eerst en vooraf den dorst naar dat levende water in u brengen en anders drinkt ge uit dien levenden stroom nooit éen enkelen drop. Het is, dat ge nog te hoog van uzelven denkt. Denkt: Dorsten kan ik zelf nog wel. En daarom blijft én de echte dorst én de toevloeiing der wateren bij u uit.

Maar hoezeer zij ook aanklopten, kregen zij echter geen antwoord. In den eerste eerbiedigden zij de droefheid, waarin hun meester ongetwijfeld op dit ogenblik verzonken lag; maar wanneer zij reeds vier uur lang voor de deur gewacht hadden, zonder dat het minste gerucht zich in de lijktent had laten horen, kwam de vrees hen bevangen. Zij dorsten hun gedachten niet uitdrukken: was Breydel dood?

Zoo leeft die mensch in het leven van dien akker in; voelt voor dien akker, wat die akker zelf niet voelen kan; spreekt zoo uit, dat het land dorst, al weet het zelf van dorsten niets af; en straks bidt nu die mensch, zoo hij wél bidt, om wegneming van die plage ook voor dien akker.

De ridders spraken niet, maar ieder poogde bij zich zelven te raden wie dit ook zijn kon, die zo edel, zo dapper, en zo sterk van lichaam was. Zij die bij de samenkomst, in het bos bij den Dale, tegenwoordig geweest waren, wisten reeds lang wie het was; maar zij dorsten hun mening niet ontdekken, aangezien zij het geheim plechtiglijk beloofd hadden.

En daar, in die verdoemde stad Antwerpen, waar al het kettergespuis van de wereld bijeenkomt, dorsten zij preeken, dat wij onze hostiën met hondenvet bakken!

Alhoewel zij liever een spoedige wraak genomen hadden, dorsten zij zich echter niet tegen dit bevel verzetten, want het was hun kenbaar gemaakt dat de Deken der wolwevers als algemeen Stadhouder, door de jonge Gwyde was aangesteld; zij keerden morrend naar het bos, en hernamen hun arbeid tegen dank.