United States or Tajikistan ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Mooi zoo!" zei Zabern, klaarblijkelijk zeer in z'n schik. "Dat kan den beste gebeuren, Dorislas!" Dorislas zag zoo beteuterd rond bij dit zoo weinig verwachte resultaat, dat de toeschouwers onwillekeurig in lachen uitbarstten. "Zeg maar niets, Dorislas!" werd er geroepen, "je bent immers morsdood!" Felix begon in hun achting te stijgen.

De sabel vloog door de lucht en zou Katina getroffen hebben, wanneer deze niet met haar schermdegen behendig een afwerende beweging had gemaakt. Zabern, die met een onbewegelijk gezicht had staan kijken, scheen ingenomen met den uitslag. "Dat kan den beste gebeuren!" zei Dorislas, overtuigd dat de Premier toch de sterkste van beiden was.

De ander, die er 'n beetje knorrig uitzag, was Miroslav, de Commandant van de Citadel, en, zooals Zabern er bijvoegde, "op het oogenblik de bewaker van den Hertog." "Ja de Hertog!" zei Dorislas tot den Commandant. "Ik verwonder me erover, dat ge de citadel nog niet tegen geweld te verdedigen gehad hebt. Zullen onze vrienden in Russograd niet in verzet komen?"

Dorislas, die graag Zabern's middeleeuwsche maatregelen nadeed, stelde voor: "Laten we doen als Cromwell: op den dag der stemmen worden soldaten achter de zetels der kamerleden geplaatst. Wie niet tegenstemt voelt een bajonet in zijn hals. Ook zouden we enkele leden in de doos kunnen stoppen, totdat de stemming afgeloopen is." Elizabeth glimlachte.

"Dat zou de rechte manier zijn om de tusschenkomst der drie Mogendheden te bewerken!" "Is het niet mogelijk," opperde Felix, "alle papieren, schatten en wapens in't geheim weg te voeren?" "Onmogelijk," zei Dorislas. "Alle kloosters worden door militairen bewaakt. Dat is een zeer begrijpelijke maatregel, dien ik in Lipski's geval ook geëischt zou hebben.

"Vraag dat Hare Hoogheid," zei Zabern droog, en van onderwerp veranderend, voegde hij er bij: "gebeurde er iets bizonders in de kamerzitting gisteravond?" "Wat, Maarschalk! hebt ge daarvan niet gehoord?" riep Dorislas, terwijl zijn gezicht de uiterste verbazing te kennen gaf. "Gehoord? Ik heb niets gehoord.

Zij kende immers Bora's meesterschap op de wapenen, zij wist dat er onder de twintigduizend man van het Czernovische leger niet een was die zijn doodend zwaard durfde weerstaan, zij had hem in de schermzaal van het Paleis in snelle opeenvolging de beste schermers onder haar officieren zien ontwapenen. Zabern, Dorislas, Miroslav wie kon zich met Bora meten?

Het was een veelbewogen dag geweest, en aan den maaltijd ten Paleize, waar de Prinses, behalve haar toekomstigen Gemaal, Zabern, Radzivil, Dorislas en Rob genoodigd had, werd natuurlijk over niets anders gesproken dan over den angst en de spanning waarin men sedert dien morgen verkeerd had.

Dit gunstbetoon aan haar Secretaris deed Radzivil en Dorislas een blik van verwondering wisselen, maar eer zij er verder over konden nadenken, werd hun aandacht getrokken door een rumoer van verscheiden stemmen, dat uit de richting kwam tegengesteld aan die welke de prinses had ingeslagen.

Lipski legde heden avond nog eenige statistieken ter inzage, de waarde der schatten in de verschillende kloosters aangevend. Natuurlijk zijn die denkbeeldig ..." "Omdat," viel Dorislas in, "Lipski er geen begrip van heeft hoeveel millioenen in het St.-Nicolaasklooster liggen opgehoopt." "Juist," vervolgde Radzivil.