United States or Uganda ? Vote for the TOP Country of the Week !
Wat moet de docter wel van je denken? 'Wat wil die jongen? wat doet hij hier? vroeg de docter verbaasd. 'Hij wilde een mensch worden, daarom kwam ik met hem bij u. Maar hij is nog wat klein en kinderachtig. Dit is niet de manier om te vinden wat je zoekt, Johannes! 'Neen! dit is de manier niet, zeide de docter. 'Docter, maak dat konijntje los!
'Ik weet het niet! ik wil het niet weten. Johannes zweeg en luisterde naar het kreunen, het klonk zacht klagend en verwijtend. Docter Cijfer maakte aanteekeningen in een boekje. Bij het hoofd van het bed zat de donkere gestalte, die hen gevolgd was, het hoofd gebogen, de lange hand naar den zieke gestrekt en de diepliggende oogen naar de klok gericht.
De smalle, saamgeplooide hand werd van het linnen opgeheven en maakte een onzekere beweging naar Johannes, toen viel zij krachteloos weder neer. 'Kom! kom! zeide Pluizer, 'geen scène hier. 'Ga uit den weg, Johannes, zeide docter Cijfer, 'wij moeten zien wat er te doen valt. De docter begon het onderzoek, doch Johannes ging weg van het bed en stond voor het raam.
Hij begon met planten en dieren, met al wat om hem was en als hij er lang op gestaard had, werden het cijfers. Alles viel uiteen tot cijfers, bladen vol cijfers. Dat vond docter Cijfer heerlijk, en hij zeide, dat het hem licht werd, als de cijfers kwamen, doch voor Johannes was dat duisternis. Pluizer verliet hem niet en dreef en zweepte hem voort, als hij moedeloos en vermoeid was.
Met wie zou hij die twee jaren gewandeld hebben, denk je? toen je weg waart? Ja, je kunt het hem nu niet meer vragen. Dat zul je nooit weten. Nu moet je je wel met mij tevreden stellen. Als je mij wat vroeger gekend hadt, zou je nu niet zoo jammerlijk kijken. Je bent nog lang niet zooals je wezen moet. Denk je dat docter Cijfer in jouw geval zoo kijken zou?
Doch zijn woorden hadden geen invloed op Johannes. De stille, warme zonnestralen doordrongen hem en vervulden zijn geheele ziel, het was licht en vredig in hem. Pluizer nam hem mede naar het kille huis van docter Cijfer. Een tijd lang nog zweefden de zonnebeelden voor zijn geest, toen verflauwden zij langzamerhand en midden op den dag was het geheel duister in hem.
Ja! ja! toch. Hij was het zelf, hij! Johannes! 'Ik begrijp de zaak niet, zeide docter Cijfer, zich oprichtende, 'het is een raadselachtig geval. Pluizer kwam bij Johannes staan. 'Kom je niet eens kijken, Johannes, het is een belangrijk geval. De docter weet het niet. 'Laat mij, zeide Johannes, zonder zich om te wenden. 'Ik kan niet denken.
'We zullen je gauw aan 't werk zetten. Dan zul je zulke domme vragen niet meer doen. En zij gingen naar den docter Cijfer, die Johannes zou helpen vinden, wat hij zocht. Doch in de drukke straten hield Pluizer eenmaal plotseling stil en wees Johannes een mensch uit de menigte. 'Ken je hem nog? vroeg Pluizer en schaterde het uit toen Johannes bleek werd en den man verschrikt nastaarde.
Hij hoopte later eene gunstige gelegenheid te vinden, en stak het meer Tanganjika over, om naar Oegoehha te gaan, een dorp op den westelijken oever. Toen Burton en Speke zich te Oedsjidsji ophielden, was het land, waarheen de docter zijne schreden richtte, volkomen onbekend; zelfs de Arabieren wisten nauwelijks den naam.
Maar hij moet dan ook de kleine gevoeligheden, die de gewone menschen kennen, laten varen voor dat ééne groote: de wetenschap. Wilt ge zulk een mensch worden? was dat uw roeping, mijn jongen? Johannes weifelde, hij wist nog niet recht wat een roeping was, zoomin als de meikever. 'Ik wilde het boekje vinden, zeide hij, 'waar Wistik van sprak. De docter keek verbaasd en vroeg: 'Wistik?
Woord Van De Dag