United States or Sweden ? Vote for the TOP Country of the Week !


En tot loon was hij uitgeworpen als een volksverleider en een goddelooze; niet enkel de absolute regeeringen en de roomsche kerk verdoemden hem, maar zijn eigen vaderstad, die hij altijd in kinderlijke liefde had aangehangen en verheerlijkt en andere staten tot voorbeeld gesteld. Dat smartte en wondde hem dieper dan iets wat hij nog had doorgemaakt.

Wegen waren er niet; gedurende acht maanden waren wat er voor doorging, niets anders dan modderpoelen, of zandkuilen in den drogen tijd.

Het is gewoonte, aan elke hacienda een eigen naam te geven: de omgeving wordt veelal bij dien naam genoemd, eerder dan bij den naam van het spoorwegstation of de nabijgelegen stad.

Dus heeft men uit tachtig pond rozen eene hoeveelheid die niet minder dan twee honderd duizend bloemen telt, ten slotte slechts een ons vocht getrokken. Het is een wezenlijke moord! Het is dan ook niet te verwonderen, dat zelfs in het land der bewerking, de rozenolie veertig ropijen of honderd franken het ons kost.

Den hoeveelsten hebben we heden?" vroeg Joël. »Wij hebben reeds den 19den April," antwoordde Hulda bekommerd. »Welnu, dan zal Ole Kamp gevoegelijk tegen den 15den of 20sten Mei hier kunnen zijn." »Denkt ge?" vroeg het jonge meisje hoopvol. »Ja, zeker; laat het eens den 22sten of 24sten worden." »God geve het!" sprak het meisje met een benauwden zucht. »God geve het!"

Hij zelf alleen wist beter; onbevangen sprak hij met zijn omgeving over zijn naderenden dood. Dat hij dezen niet alleen niet vreesde, maar dat hij zelfs naar dezen verlangde, was reeds gebleken, toen hij de tijding ontving van Murats tragisch einde. "De Calabriërs zijn menschelijker geweest, dan zij, die mij herwaarts zonden," riep hij uit. Ook voor hem zou de tijd spoedig komen.

Hier Olfert! gij met drie jongens achter de kerk: gij, Piet Pietersz. met drie anderen ginds om den hoek achter 't Begijnhof, ik blijf hen met de overigen hier afwachten: wij trekken samen terug: zij vervolgen ons, en als zij voorbij zijn, dan springt gij van weerszijden uit uwe schuilhoeken voor den dag en toffelt hen op den rug, dat zij voorover buitelen."

Hoe dichter de Peï-tang de golf van Pé-Tché-Li naderde, des te bleeker werd hij. Zijn neus werd spitser, zijn mond trok zich samen en toch dreef de boot nog kalm op de rustige wateren der rivier. Hoe zou het dan wel gaan als Soun op den smallen zeeboezem kwam, waar de korte golfslag het schip onophoudelijk en heftig doet stooten! »Ben je nog nooit op zee geweest?" vroeg hem Craig. »Nooit!"

Ons hart springt van vreugde op, wanneer wij een enkele maal in Amsterdam den trein ontstijgen; wij zijn dan vol jolijt, vanaf den eersten borrel in een grootsteedsch koffiehuis, tot het moment, dat we ons haastig weer naar het station spoeden, door de duistere straten, waar een dwalende vrouw ons vòl ingehouden haat tusschen de tanden door toe-sist: »Dag sssch

Ook was de opbrengst van dezen akker geheel onvoldoende om de bevolking van het dorp te voeden, die dan ook, evenals alle stammen van het woud, in jacht en visscherij hare voornaamste middelen van bestaan vindt.