United States or Antigua and Barbuda ? Vote for the TOP Country of the Week !
Athene heeft in het tweede en derde jaar van den oorlog veel te lijden door eene verschrikkelijke pest, de bondgenooten blijven over het geheel trouw, alleen Mytilene valt af, het wordt echter door Paches tot overgave gedwongen en wreed gestraft . Van atheensche zijde onderscheidden zich in dit tijdperk: Pericles, die echter reeds in 429 stierf, Demosthenes, Nicias, Cleon, van spartaansche zijde Brasidas.
Cleon was hun aanvoerder, en hij was zóó opgeblazen door zijn overwinning bij Pylos, dat hij het als de natuurlijkste zaak ter wereld beschouwde, dat hij zou overwinnen. Hij had flinke soldaten, maar zij hadden geen vertrouwen in hun aanvoerder.
Laches, Laches, Athener, zoon van Melanopus, bevelvoerder van de vloot, die in 427 naar Leontini gezonden werd. In 425 werd hij teruggeroepen en door Cleon aangeklaagd, in den slag bij Delium diende hij als hopliet. Hij was werkzaam bij de onderhandelingen over den vrede van Nicias, en sneuvelde in den slag bij Mantinea . Een gesprek van Plato over de dapperheid is naar hem genoemd.
De band tusschen Amphipolis en Athene was echter nooit sterk, daar onder de volksplanters betrekkelijk weinig geboren Atheners waren. In 424 viel het in handen van den Spartaan Brasidas, die in 422 met den Athener Cleon hier sneuvelde.
Nadat in den slag bij Amphipolis zoowel Brasidas als Cleon gesneuveld waren, kreeg in beide staten de vredespartij meer invloed en werd een vrede gesloten, waarbij alles ongeveer zoude blijven zooals het voor den oorlog geweest was.
De wispelturige Atheners hadden alles vergeten omtrent het lijden van hun soldaten, en hadden er groot genot in, te zien, hoe Cleon in angst zat. Hij begreep, dat hij zich òf voor goed op den achtergrond moest plaatsen, òf het opperbevel moest op zich nemen. Hij trachtte zich zoo moedig mogelijk voor te doen en wendde zich tot de Atheners: "Ik ben niet bang voor de Spartanen," antwoordde hij.
Als Pericles nog in leven ware geweest, zou een zoo onmenschelijk besluit nooit zijn genomen, maar de Atheners stonden nu sterk onder den invloed van een zekeren Cleon. "Weest toch niet barmhartig jegens hen," zeide hij, "straft hen zooals zij u zouden hebben gestraft, als zij hadden overwonnen."
Zoo dikwijls er een krachtige zeewind is, zeilen zij 's nachts uit en komen met het aanbreken van den dag aan de zeezijde van het eiland plotseling te voorschijn. Cleon kon niets anders tot zijn verdediging aanbrengen dan te morren over de legeraanvoerders. "Zij zouden gemakkelijk naar Sphacteria kunnen zeilen en de Spartaansche soldaten gevangen nemen," zoo luidde zijn antwoord.
Hyperbolus, Hyperbolos, atheensch demagoog van geringe afkomst, die na den dood van Cleon als medestander van Alcibiades optrad en veel invloed verwierf. Door de blijspeldichters wordt hij voortdurend bitter bespot.
Zijn laatste woorden tot hen waren: "Laat den moed niet zinken, denkt aan alles wat op het spel staat, en ik zal u laten zien, dat ik niet alleen anderen kan raadgeven, maar ook zelf kan vechten." De slag eindigde met de overwinning der Spartanen. Zoowel Cleon als Brasidas sneuvelden.
Woord Van De Dag