United States or Azerbaijan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Er zit niets op dan ze goed af te zweepen, dat zeg ik u." "Stil, Rosa; laat mij geen woord meer zoo hooren," zeide Eva, met flikkerende oogen en een hoogere kleur op de wangen. Rosa was terstond uit het veld geslagen. "Zij heeft het echte bloed der St. Clare's, dat is duidelijk. Zij kan eveneens spreken als haar papa," prevelde zij, de kamer uitgaande. Eva bleef Topsy aanzien.

St.-Clare's moeder was eene vrouw geweest van buitengewoon verstand en reinheid van wandel, en hij gaf dit kind den naam zijner moeder, zich vleiende met de hoop dat het geheel haar evenbeeld zou worden.

Clare's broeder Alfred, met zijnen oudsten zoon, een knaap van twaalf jaren, eenige dagen bij de familie aan het meer doorbrengen. Niets kon vreemder en schooner zijn dan het gezicht dezer tweelingbroeders.

Na het diner ging men koffie drinken in de groote zaal, en Eline gevoelde zich tevreden in St. Clare's gezelschap, en hoopte, dat niemand van de andere kennissen hen dien avond zou komen storen. Toch sprak St. Clare haar niet veel toe: Elize nam hem geheel en al in beslag en vroeg hem honderd uit over New-York, over Philadelphia en Saint-Louis.

Clare's leven had zich, zonder dat hij zelf het wist, met zijn kind samengestrengeld.

St.-Clare's gezicht bleef voor eene poos betrokken; maar eensklaps zijn vroolijken glimlach hernemende, zeide hij: "Kom, kom, Nicht, blijf daar niet staan als eene dreigende ongeluksprofetes. Gij hebt nog maar even een hoekje der gordijn opgelicht nog maar even een proefje er van gezien, hoe het op eene of andere manier door de geheele wereld toegaat.

Clare's behandelde; en het eenige, wat onder deze omstandigheden kon gedaan worden, was hem een brief te schrijven om nadere inlichtingen te verzoeken. Het overlijden van Mr. Shelby, eenige dagen later, deed natuurlijk alle belangen, uitgezonderd die van den dringendsten aard waren, vergeten. Mr.

Zij herinnerde zich het portret van St. Clare gezien te hebben, toen het uit zijn brief aan Vincent gevallen was, dien dag waarop zij aan tafel zoo tegen Otto had uitgevaren.... Aan Vincent had zij gevraagd, of St. Clare blond of bruin was, maar zij herinnerde zich niet wat hij geantwoord had. Zij herinnerde zich ook niet meer St. Clare's trekken. Zij was zeer nieuwsgierig naar hen beiden.

Clare's broeder had men besloten om het huis en al de bedienden te verkoopen, behalve die haar persoonlijk eigendom waren. Deze laatsten wilde zij medenemen en zich weder naar de plantage van haren vader begeven. "Weet gij wel, Tom, dat wij allen verkocht zullen worden?" zeide Adolf. "Hoe hebt gij dat gehoord?" zeide Tom.

Toen zij dat met woeste droefheid uitriep, kwam er weder een blos op St. Clare's marmerwitte wangen, en sprongen de eerste tranen, die hij sedert Eva's dood had geschreid, uit zijne oogen. "Sta op, kind," zeide Ophelia met meer zachtheid in hare stem. "Huil zoo niet. Miss Eva is naar den hemel gegaan. Zij is nu een engel!"