United States or Fiji ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ik heb gezegd, dat de meeste eilanden over en weer zichtbaar zijn, en voeg er aan toe, dat het eiland Charles 50 mijlen van het naaste punt van Chatham, en 33 mijlen van het naaste punt van Albemarle verwijderd is. Chatham ligt 60 mijlen van het naaste punt van James; maar tusschen deze liggen twee andere, welke niet door mij bezocht werden.
Hij treedt op den Engelschman toe, legt de breede hand op zijn schouders en staart hem in de oogen. Het licht van het avondrood speelt op het gelaat van den vreemdeling, en zonder te aarzelen roept de grijsaard met zijn klankvolle stem: »Charles Marling, mijn vriend, wees welkom!" Marling had aan zijn patroons acht weken vakantie gevraagd en gekregen.
Charles Myriel nam reeds bij den aanvang der revolutie de wijk naar Italië. Zijn vrouw stierf er aan een borstkwaal, waaraan zij reeds sedert lang lijdende was. Zij hadden geen kinderen. Wat ging er toen om in het binnenste van Charles Myriel?
Alleen zei de zwager, lachend, elken middag: "Riek, heb je wel genoeg?" Na het middageten had ze haar vaste plekje om te dutten, bij Frits in de voorkamer, bij Lien op de sofa. Weldadig-glimlachend met een huiselijk gezicht keek ze dan rond, sloot de oogen en dacht aan Charles, die tien jaar geleden gestorven was.
De vrouwen en de kinderen der ongelukkigen smeekten op hun knieën om vergiffenis, zeg, Charles Marling, toen had Engeland het groote woord van genade en vergiffenis moeten uitspreken, meent ge niet? Maar weet ge, hoe de Engelsche genade en verzoening er uitziet?
Charles is waarlijk een allerbeminnelijkst jongmensch, die bij alle beminnelijkheid zijn zin weet door te zetten en de dames bij het afscheid toefluistert: "Die receptie bij Lady E. zal ondragelijk vervelend zijn, als ik er u beiden niet ontmoet!"
Wij bevinden ons midden in een groote Boerenvergadering, en wij zien er verscheidene bekende gezichten. Bijna de geheele familie Jansen is aanwezig, zelfs tante Martje niet te vergeten; ook de Kloppersstam is flink vertegenwoordigd, en Charles en Lena ontbreken evenmin.
Niet de bloei maar het goud der Republiek trok hen aan, en hadden zij daarvan genoeg, dan zouden zij het stof van hun voeten schudden, en terugkeeren naar Oud-Engeland. »Er zijn hier in Johannesburg Engelschen, die reeds twaalf jaar in de Transvaal hebben gewoond," zeide Charles, »hoogst fatsoenlijke en bekwame mannen, die nog niet voor den Eersten Volksraad mogen stemmen is dat recht?"
»Maar waarom beeft uwe stem dan?" vraagde hij bezorgd, »ge staart naar de verte als een schuw vogelke, dat onheil ducht heeft het woord van uw grootvader zoo'n indruk op u gemaakt?" »Ik weet het niet," zeide ze, worstelend tegen de bange voorgevoelens, die haar ziel bestormden. »O Charles," riep ze uit, »mijn liefde behoorde u gelukkig te maken, en ze begint, met uw hart week te maken!"
Charles begaf zich tot den minister, en beklaagde zich bitter over het verbod des konings. "Deze kan wel over mijn leven beschikken, maar niet over mijne eer!" riep hij uit. "Duizenden menschen zijn gekomen, om ons te zien opstijgen, en ik ben verplicht, mijn woord te houden. De koning mag het mij niet verbieden!" Eindelijk gaf de minister toe.
Woord Van De Dag