United States or Seychelles ? Vote for the TOP Country of the Week !


Vervolgens deed hij het klokje luiden, om al zijne knechts en dienstmaagden samen te roepen. Toen allen vergaderd waren, sprak hij tot hen: Gij allen, die Zeeuwen zijt, mannen als vrouwlieden, luistert: Uilenspiegel, de Vlaming, hier tegenwoordig, wil U in bruidsgewaad door het leger des hertogen brengen. De mannen en vrouwen van Zeeland riepen te gelijk: Doodsgevaar! wij zijn er bij!

Een droeve bruid maakt een blijde vrouw en omgekeerd een blijde bruid een droeve vrouw; want "een bruidsgewaad is wel eens met rouwgoed gevoerd". Weent de bruid op den trouwdag niet, dan vloeien de tranen in het huwelijk.

Onmiddellijk achter de kist ging Anna Stjärnhök, de schoone, schitterende bruid van den doode. Zij had den bruidskrans op het hoofd, de bruidssluier voor en was gekleed in een wit sleepend bruidsgewaad van witte, glanzende zijde. Zoo getooid ging zij naar 't graf om daar aan haar bruidegom verbonden te worden. Achter haar kwamen paar aan paar aanzienlijke oude dames en deftige heeren.

Niettemin werkten de boomen neerstig voort, alleen op eigen kracht. Zij bloemden toch! en de eene na de andere boom hulde zich in bruidsgewaad, en de bloemen openden hunne lippen om al de weelde van hunnen reuk uit te spreken.

De bekoorlijke Filina had bruidsgewaad en sluier voor een eenvoudiger kleed verwisseld en besteeg het voor haar bestemde paard, dat een dameszadel had, om naar haar nieuwe woning te rijden, daar het onmogelijk was, er op een andere manier te komen. Haar uitzet, in groote manden gepakt, was reeds 's morgens door verscheiden knechts op de factorij bezorgd.

Toen zond hij edelen uit, ver over de zee, naar den burcht, dien Herse zich bouwde, en hij beval hun, dat zij Erna, het slanke, mooie adelsmeisje, halen zouden. En Erna kwam, in linnen bruidsgewaad gekleed. Heerlijk leefden zij samen, en teelden een grootsch geslacht van koninklijke kinderen. Zoo ontstond de stand der edelen.

Ze besloot, om haar bruidskleed te halen. Terwijl zij zich verbeeldde, dat zij haastig naar het slot liep, schrok ze weder wakker. Haar moeder zat aan haar legerstede, en de werkelijkheid keerde terug. "Moeder! als Reynout komt, wil ik me kleeden in mijn bruidsgewaad, in rood en in blauw, opdat hij mij vroolijk begroete." Toen sloeg haar moeder de handen aan 't hart en luide weende ze.

Eenige oogenblikken vóór men zich aan tafel zette, kwam Cosette, als viel haar iets in, eensklaps tot hem, maakte eene diepe buiging hield met beide handen haar bruidsgewaad uit, en vroeg hem met een teederen, schalkschen blik: "Zijt gij tevreden, vader?" "Ja," zei Jean Valjean, "ik ben tevreden." "Welnu, lach dan." Jean Valjean lachte.