United States or Aruba ? Vote for the TOP Country of the Week !
Onder de straten is er echter een enkele, waar de echte Braziliaan slechts met bewondering van spreekt, dat is de Oevidorstraat. Waardoor die ingenomenheid is ontstaan, zou ik niet kunnen zeggen, want die straat onderscheidt zich in niets van de andere, dan alleen misschien daarin, dat ze nog wat nauwer is. Zij is nauwelijks zes meter breed.
Men ziet er hoogst zelden het klassieke type van den Braziliaan met donkere tint en dikke lippen, dat te Rio nog zooveel voorkomt; de Paulist is slank, heeft een lichte gelaatskleur, en blonde haren zijn er niet zeldzaam; door die instrooming van vreemde elementen is ook ontstaan dat onverwoestbaar particularisme, dat gevoel van meerderheid, dat hem met een gevoel van superioriteit op zijn landgenooten van de andere staten doet neerzien.
Sévéro, ook een Braziliaan, deed, na die proeven van Santos Dumont in 1901, een poging met een wat minder langwerpigen ballon; hij steeg in 1902 te Parijs op. maar hij had den motor te dicht bij den ballon aangebracht en na een kwartier in de lucht te zijn geweest, ontvlamde het gas en de ongelukkige aëronaut kwam met zijn toestel neer in de Avenue du Maine. Hij had er het leven bij gelaten.
Maar wat Argentinië ook doet, het land is al bij voorbaat in het nadeel. Gelegen aan de lage oevers van de Rio de la Plata, heeft Buenos Aires noch de ruimte, om zich zoo uit te breiden als Rio de Janeiro, noch ter verfraaiing de onvergelijkelijk schoone natuur van Rio de Janeiro. Een bezoek aan de havenwerken, waar ieder Braziliaan trotsch op is, wekt de grootste belangstelling.
Ongelukkig volgt op de oogenblikken van geestdrift spoedig weer de vergetelheid; de ontroering is wel echt, maar ze is vluchtig, en we vallen terug in de gewone onverschilligheid. De Braziliaan kan niet volharden in zijn gevoelens. Wij kunnen niet lang achtereen haten, zoo min als we vriendschap weten te bewaren.
De heer Luis de Castro, een uitstekend Braziliaan, waarschuwde zelf ons tegen de vriendelijkheid van zijn landgenooten. "De Braziliaan", zei hij, "is indolent en wat daarvan het logisch gevolg is, onverschillig. Laat men ons niet lastig vallen, dat is al, wat we vragen.
Als hij eenmaal zijn apathie laat varen bij gelegenheid van de eene of andere zaak, die hem sterk aangrijpt, kan de Braziliaan tot de grootste geestdrift overslaan. Hij geeft zich dan met al het vuur van zijn zuidelijken aard en is tot alle uitersten bereid.
De meubels zijn er geriefelijk, maar geplaatst zonder smaak of zorg; weinig of geen bibelots en kunstvoorwerpen, van die duizenderlei aardige nietigheden, waardoor een woning iets sierlijks en persoonlijks krijgt. Aan de wanden heerscht de afschuwelijke chromolithografie. De Braziliaan uit Rio, die altijd buiten is, bekommert er zich weinig om, dat zijn huis altijd vroolijk en aantrekkelijk zij.
Daar ze nog al decoratief zijn en niet vermoeiend, geeft de Braziliaan er de voorkeur aan boven de moeilijke handelsbetrekkingen en industriëele posten, die hij aan de vreemdelingen overlaat. Als hij grondbezitter is, laat de Braziliaan werken, maar werkt zelf niet; hij ziet zijn koffie groeien, en als hij er het geld voor geïnd heeft, geeft hij dat uit zonder nauwkeurig te rekenen.
Al houdt hij niet juist veel van den zwarte, hij behandelt hem beleefd, verwaardigt zich, hem de hand te reiken en hem "senhor" te noemen, zelfs als hij den man in zijn dienst heeft. Dat vriendelijke optreden heeft de Braziliaan voor een ieder over, voor den vriend van ouden datum, den nederigsten zwoeger en den vreemdeling.
Woord Van De Dag