United States or Spain ? Vote for the TOP Country of the Week !


Mij dunkt...." Oblonsky viel zijn zwager snel in de rede. "Maar je zoudt mij toch groot genoegen doen," zeide hij, "als je een goed woord voor mij bij Promonsky wildet doen, zoo en passant in het gesprek...." "Ja, maar het hangt toch veel meer van Bolgarinow af," bracht Karenin in het midden. "Bolgarinow is er reeds voor gewonnen," zeide Oblonsky blozend.

Adieu; adieu; blijft u binnen, meneer Van Raat.... Anna, de kindermeid, ging bij Vincent waken. En het bleef zeer stil in huis, terwijl Henk zijn dutje maakte en Betsy zelve, opdat er geen rumoer door Mina's onhandigheid zou ontstaan, Ben naar bed bracht. Otto en Eline waren alleen in het boudoir.

Door het rumoer ontwaakte de Cid; hij stond op, liep rustig op den leeuw toe, legde zijn vaste hand op den ruigen kop, en bracht het trotsche dier naar zijn hok terug. De leeuw verzette zich niet; klaarblijkelijk voelde hij in den Campeador zijn meester.

En dat zij er in geslaagd waren om aan alle aanslagen van de omwentelings-gezinden weerstand te bieden, vond daarin zijne afdoende reden, dat de quaestie der slavernij de gemoederen in Florida slechts middelmatig opwond, terwijl zij de hoofden in de naburige Staten hartstochtelijk in beroering bracht.

Ik heb al voor duizend daalders verkocht, ongerekend de cadetten." "Kijk eens, de stalles loopen leeg." "Omdat Dolorès zingt." Inderdaad bracht Dolorès, even rood als haar kostuum, haar niet aan te hooren coupletten eruit. Men kan zich voorstellen hoe woedend zij was.

Van 12 tot 9 voerde Tib. het bevel tegen de Pannoniërs, in 8 volgde hij zijn broeder Drusus in Germania op, streed daar ook in het volgende jaar, en kreeg in 6 de tribunicia potestas, maar zijn huwelijk met Iulia bracht hem in onaangenaamheden met Augustus, zoodat Tib. zich nog in datzelfde jaar naar Rhodus begaf en zich aan lichaamsoefeningen en studie overgaf. Eerst in 2 n.

In het doornatte bosch ging het toen aan het zoeken naar versche olifantensporen. Om negen uur vonden ze in de droge bedding der Nioronga den voetstap van een mannetje, dat er eenige uren te voren door moest zijn gegaan. Ze volgden het spoor, dat hen bracht aan een plas, waar het dier zich had gevoegd bij een troep van een dozijn zijner soortgenooten.

"Il est temps, madame, le soleil se couche," fluisterde het nonnetje nu de barones vriendelijk toe. De zieke knikte langzaam met het hoofd ten teeken van gehoorzaamheid. Het nonnetje hielp haar met zachte handen opstaan en bracht haar in het wagentje. Zij vroeg aan Rozeke of zij de kussens wilde meenemen.

Maar wijsheid komt met winters. Mijn haar grijst, Geen jeugd warmt meer mijn koude lijf ... Maar basta. Vanavond is het woord aan Vreugd, en waarlijk, 'k Zoû willen vroolijk zijn als past een gastheer Die zulk een hoogen ongedachten gast Op hem vindt wachten... Doch wat 's dit, mijn Heer? Gij bracht uw luit meê om voor ons te spelen? Ja, speel wat, lieve Prins.

Maar de dienstmeisjes konden hem niet uitstaan, want zonder gezien te worden, zag hij alles, wat zij stilletjes deden en bracht alles aan bij zijn meesters, wat zij van de borden hadden weg genomen en in den kelder hadden buitgemaakt. »Wacht! wij zullen het je wel inpeperen« zeiden zij eindelijk, en spraken samen af een streek met hem uit te halen.