United States or Portugal ? Vote for the TOP Country of the Week !
Den volgenden ochtend tegen zeven uren keerde Marius naar het oude huis terug, betaalde de huur en wat hij aan vrouw Bougon schuldig was, liet op een handkar zijn boeken, bed, tafel, commode en twee stoelen laden, en ging heen zonder zijn adres achter te laten, zoodat, toen Javert des morgens kwam, om Marius nopens de gebeurtenissen van den vorigen avond te ondervragen, hij slechts vrouw Bougon vond, die hem antwoordde: "Verhuisd!"
"Wat?" vroeg Marius. Men had hem evenwel op zekeren dag een paar oude laarzen ontstolen, tot groote zelfvoldoening van vrouw Bougon. Men klopte nogmaals zeer zacht. "Binnen," zei Marius. De deur werd geopend. "Wat wilt ge, vrouw Bougon?" vroeg Marius zonder zijn oogen van de boeken en papieren op te slaan, die op de tafel lagen.
't Was tijd te gaan eten, want hij was, helaas, weder aan het eten moeten gaan. O zwakheden der ideale liefde! Hij was juist de stoep overgestapt, welke juffrouw Bougon bezig was te vegen, terwijl zij deze alleenspraak hield: "Wat is tegenwoordig goedkoop? alles is even duur. Alleen de zorgen des levens zijn goedkoop; zorg en moeite heeft men in overvloed voor niets."
Den volgenden dag zag juffrouw Bougon zoo noemde Courfeyrac de oude portierster en huishoudster van het huis Gorbeau, ofschoon zij werkelijk juffrouw Burgon heette met de uiterste verbazing, dat mijnheer Marius weder in zijn nieuwen rok uitging. Hij wandelde weder naar het Luxemburg, doch ging zijn bank in het midden der laan niet voorbij.
Een stem, welke niet die van vrouw Bougon was, antwoordde: "Vergeving, mijnheer..." 't Was een doffe, gebroken, schorre stem, als van een oud man die dronken is of zich overschreeuwd heeft. Marius hief ijlings het hoofd op en zag een meisje. Een zeer jong meisje stond in de open deur.
Eenige weken later wist hij zich niet te herinneren, waar hij dien avond gegeten had. Den volgenden dag, namelijk den derden, werd juffrouw Bougon weder als door den bliksem getroffen. Marius ging weder in zijn nieuwen rok uit! Drie dagen achtereen! riep zij, de handen inéénslaande.
Den volgenden morgen tegen zeven uren was hij opgestaan, had ontbeten en wilde zich aan 't werk zetten, toen zacht aan zijn deur werd geklopt. Vermits hij niets bezat, nam hij nimmer den sleutel uit zijn deur, behalve slechts wanneer hij aan een dringend werk bezig was. Overigens liet hij, zelfs wanneer hij uitging, den sleutel in de deur. "Men zal u bestelen," zei vrouw Bougon.
Vrouw Bougon hield zich zelve overtuigd, dat Marius min of meer een medeplichtige was van de dieven, die dien nacht gevangen waren. "Wie zou dat gezegd hebben?" riep zij bij de portierster in de buurt, "een jonge man, dien ge voor een meisje zoudt gehouden hebben." Marius had voor deze plotselinge verhuizing twee redenen gehad.
Woord Van De Dag