United States or Japan ? Vote for the TOP Country of the Week !
O, dat doet er niet toe; er komt wel gezelschap, maar dat zal daar niet op letten; een predikant is altijd gekleed. Ga maar mee, en dan zal ik u voor dien wissel contanten geven, want de bank is nu gesloten en morgen vóór negenen nog niet open." Hoofdstuk XX. In Bryngelly terug. Geoffrey en Granger kwamen omstreeks zes uur in Bolton Street aan. De gezelschapskamer was nog vol bezoekers.
"We zullen zien," antwoordde neef Benedictus, die eerder al de zoogdieren der noord- en zuidpoolzeeën zou gegeven hebben voor een zeldzaam insect. "Goed sturen, Bolton, goed sturen!" riep wederom kapitein Hull, "en loop niet tegen het wrak aan. Blijf er op een kabellengte van af. 'k Heb geen lust de zijden van den Pelgrim er aan te wagen met tegen dien romp aan te varen.
"Schel nu schel nog eens. "En nu op staanden voet mijn huis uit. Hoor je me niet? Neen, geen woord tegen. Dit zeg ik je, als het kind komt te sterven, zal ik je wegens manslag vervolgen; ja, ik heb je wel in de straat gezien," en hij deed een schrede naar haar toe. Toen nam Anne de vlucht, en haar gezicht werd niet meer in Bolton Street gezien.
"Maar eens," zei de roerganger Bolton, "eens zal die hond ons komen vragen, wat we voorleggen als de wind N.W. t. W. 1/2 W. is en dan zullen we hem moeten antwoorden!" "Er zijn dieren die spreken!" hernam een ander matroos, "zooals eksters en papegaaien! Waarom zou een hond het ook niet kunnen, al hij er lust toe heeft? 't Is moeielijker met een snavel te spreken dan met een mond!"
"Dan zullen wij nu weer in Bolton Street kunnen wonen," zeide zij, "en het treft juist zoo gelukkig dat het huis te huur staat. Dat heb ik gezien." "Ja," antwoordde hij, "daar kunnen we weer gaan wonen, zoodra ge maar wilt." "En kunnen we rijtuig houden?" "Neen, nog niet; daar verdien ik nog niet genoeg voor. Het volgend jaar, als ik het beleef, zult ge een rijtuig kunnen krijgen.
O ik weet het, ik heb het in Bolton Street gelaten. Hier, dit zal even goed zijn," en hij schreef snel een wissel aan zijn order, dien hij endosseerde en Granger overhandigde. De oude man nam den wissel aan, hield hem dicht bij zijn oogen, en zag dat het bedrag £ 200 was. "Maar dat is het dubbele van wat ik gevraagd heb," zeide hij twijfelachtig. "Moet ik u £ 100 teruggeven?"
Loef een beetje, Bolton, loef wat!" De steven van den Pelgrim, die naar het wrak gewend was geweest, week door een lichte beweging van het roer een weinig af. De schoenerbrik bevond zich nog een mijl van den omgeslagen romp af. De matrozen hadden er gretig het oog op gevestigd. Misschien bevatte hij een kostbare lading die mogelijk op den Pelgrim kon overgeladen worden?
Hij nam een cab en beval den voerman hem naar Bolton Street te rijden en in 't voorbijgaan aan zijn club stil te houden. Er waren misschien brieven gekomen, dacht hij iets, dat zijn geest een weinig afleiding kon geven.
Dat was haar genot; haar schoonheid, die aan het verwelken was, kwam terug; zij zag er vijf jaar jonger uit. En intusschen sloeg Geoffrey haar met toenemende verachting gade. Eens kwam het tot een uitbarsting. Het huis in Bolton Street was gemeubileerd; hij had haar daarvoor vijftien honderd pond gegeven, en met wat zij bezaten, kon zij het daar zeer goed mee doen.
En wat was voor hem dit alles nu waard? Hij stak den brief en het telegram in zijn zak, en zag uit het portierraam. De cab reed Bolton Street in. Hoe zou het met Effie gaan? dacht hij. Het kind was nu het eenige wat hem was overgebleven om voor te zorgen. Als er met haar eens iets gebeurde daar kon hij niet aan denken! Nu was hij er.
Woord Van De Dag