United States or Saint Pierre and Miquelon ? Vote for the TOP Country of the Week !
In de diepte van zijn eigen liefderijk hart had hij iets van de volheid der goddelijke liefde kunnen bevatten, want een oud orakel had aldus geschreven: "Hij die in de liefde blijft, blijft in God en God in hem." Tom hoopte en vertrouwde, en was gerust.
"Juist! ik had hem gewond, en zoo ik meende doodelijk: en om die reden ontvlood ik de straf, op het tweegevecht gesteld; doch dat blijft onder ons." "Natuurlijk!" zeide Mom: "ik zou u zelfs raden het voor u te houden, eer men u in 't aangezicht logenstrafte!.... doch dat is om 't even: gij hebt dus nog een oude veete tegen dien Jonker?"
Ik heb het "auteurspel" meegebracht, en Kate weet zeker wel wat nieuws en aardigs. Ga het haar maar eens vragen; ze is een gast, en je moest meer bij haar blijven." "Ben jij dan ook geen gast? Ik dacht, dat ze wel met Brooke zou opschieten, maar hij blijft aldoor met Meta praten, en Kate doet niets, dan hen door dat bespottelijke lorgnet aanstaren.
"Niets!" .... antwoordde Negoro die tot zijn spijt meer gezegd had dan hij had willen loslaten. "Er blijft nu nog alleen maar over je van die kostbare koopwaar meester te maken," zeide Haris. "Zou dat dan zoo moeilijk zijn?" vroeg Negoro. "Neen kameraad.
Van de hooge kammen reiken gletschers naar beneden, welker voet door de vóór de keten liggende kleinere bergen verscholen blijft. Op dien dag werd het kamp te Butiti opgeslagen, waar ook evangelische en katholieke zendelingen werken, die jegens de expeditie zeer vriendelijk waren.
Nadat men boter tot schuim heeft geslagen, voegt men er onder gestadig roeren heet water aan toe. De gewelde boter moet gebonden, niet vloeibaar zijn. Daarna roert men de gevormde kluit in kokend water en blijft doorroeren, totdat zich een lijmige saus heeft gevormd. De pan mag niet te heet zijn en de bloem moet voortdurend goed geroerd worden om het aanbranden te voorkomen.
"Blijft maar op den edelmoed der Isegrims hopen, en den eenen of anderen dag zullen de Kerels ontwaken met de keten der slavernij aan de beenen. Gij zult verwonderd staan, woedend worden misschien; maar dan zal uw beschuldigend geweten u toeroepen: te laat! te laat!" "Burchard heeft gelijk!" riep Robrecht Sneloghe met eene uitdrukking van verontwaardiging.
Reeds het feit, dat hetgeen in het binnenste van den auteur omgaat, niet daarin blijft, maar tot een kunstwerk wordt omgeschapen, dat in de buitenwereld treedt en aan de beoordeeling van het publiek wordt overgegeven, doet de onjuistheid zien van de vereenzelviging van den auteur met zijn werk.
"Ja, en die is wel mooi.... ik vind 't binnenkomen er altijd prettig: zoo koel en zoo rustig." "Ik denk, dat u wel gauw 't buiten-komen nóg prettiger zult vinden.... Ach ja, 't blijft 'n school, alleen met gróóte kinderen." "Maar ieder studeert nu toch z'n lievelingsvak," wierp Go tegen.
Aan den arbeid van den predikant nu is geen grens. Hij blijft altijd boven zijn hoofd hangen, roept altijd zijn gedachten tot zich, zijn werk spant altijd zijne zenuwen bovenmate, het drukt altijd op zijn geweten.
Woord Van De Dag