United States or Saint Pierre and Miquelon ? Vote for the TOP Country of the Week !
Zij wachtte een oogenblik op antwoord, doch hij bleef zwijgen. En daar zij gewoon waren elkaars zwijgen te eerbiedigen, doelde zij nooit in het vervolg meer op het gedenkboek. Slechts eenige dagen later, toen hij haar een paar van Shelley's gedichten had voorgelezen, vroeg zij hem: "Zeg me eens eerlijk, oom Frans, heeft u werkelijk nooit zelf verzen gemaakt?" "Waarom?"
Het was dat jaar een lange, ruwe winter. Weken en weken na elkaar bleef het doodsche veld onder de dikke sneeuw begraven; en daarop vroor het, hard als steen.
Na dien tijd bleef steeds de volmaaktste orde niet alleen te San Francisco maar ook in de omstreken dier stad heerschen. Overigens is er sedert de maand September jl. eene geregelde policie te San Francisco tot stand gekomen: zij bestaat slechts uit 15 man, maar deze zijn ook tot alles besloten en kwijten zich op eene zeer voldoende wijze van hunne taak.
Om kort te gaan, de jonge Kaffer bleef, nadat men hem gedurende een halven dag gezocht had, afwezig en, wat meer zegt, zijne verdwijning bleef geheel onverklaarbaar. Hannibal Pantalucci en Cyprianus hielden dus raad en kwamen na eenige woordenwisseling overeen tot den volgenden morgen te wachten alvorens het kamp op te breken.
Ik kroop over hunne oppervlakte tot bij den boord der rivier; maar daar zag ik op den oever geheele rijen leelijke menschenhoofden op de aarde liggen, en deze hoofden lachten of grijnsden mij aan, met zulke vervaarlijke grimassen, dat ik bevend terugdeinsde en wel een halven dag boven de luchtblaasjes op mijnen buik bleef liggen, voordat ik het waagde den vasten grond der maan te betreden.
Zij ontmoetten elkaar en weldra waren zij aan het vechten. Het gevecht duurde zeer lang, zij vielen beurtelings met veel kracht en behendigheid op elkaar aan. De overwinning bleef echter aan de zijde van don Lopez, die op een gegeven oogenblik mijn meester doorstak en zeer tevreden wegging nu hij zich zoo schitterend had gewroken.
Aan de deur bleef Tom een stap of wat achter en hield een keurig gekleeden jongen staande. "Zeg eens, Willem, heb jij ook een geel kaartje?" "Ja." "Wat moet je daarvoor hebben?" "Wat geef je er voor?" "En stuk zoethout en een vischhaak." "Laat kijken." Tom vertoonde die twee artikelen; zij werden goed bevonden en de goederen veranderden van eigenaar.
Deze wet verdeelde de ketters in twee klassen: verleiders en verleiden, zij nam den schijn aan, alsof zij den verleiden genade wilde bewijzen; voor de verleiders bleef zij de doodstraf vaststellen, alleen zouden zij in plaats van op den brandstapel aan de galg sterven.
Andries bleef met de vingers op tafel trommelen en een liedje neuriën, terwijl ik geheel ontroerd over het zonderlinge toeval, dat mij opnieuw in de nabuurschap bracht van een zoo gevaarlijken fielt, bij mijzelven overdacht, of het ook raadzaam zou wezen, hem aan te geven. Spoedig echter hoorde ik de deur, welke naar het achterhuis leidde, weder opengaan.
Doch kort er op waagde hij zich weer naar haar toe, bleef bij haar staan en fluisterde: "Helle niet bang meer." Al wat leeft, heeft een aangeboren angst voor den dood, en zonder het te begrijpen had het kind zoo iets gevoeld, toen hij de kamer binnenkwam, doch nu was alle vrees verdwenen. Hij stond dicht bij het lijk en herhaalde met zijn kinderstemmetje vol vertrouwen: "Helle niet bang meer!"
Woord Van De Dag