United States or Turkmenistan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Volgens gebruik plaatsten de bisschoppen hun doopnamen aan 't hoofd hunner mandementen en herderlijke brieven. Wij zullen doen als zij, en hem bij gelegenheid ook zoo noemen. De naam behaagde hem trouwens. "Ik houd van dien naam," zeide hij. "Bienvenu maakt Monseigneur weder goed." Wij beweren niet, dat het portret, 't welk wij hier geven, waarschijnlijk is; wij zeggen alleen dat het gelijkt.

't Was uit dit paradijs, dat Monseigneur Bienvenu tot het andere was overgegaan. Het bericht van zijn dood werd door het stedelijk blad van M. sur M. medegedeeld. Mijnheer Madeleine verscheen den anderen dag geheel in 't zwart, met een rouwfloers om zijn hoed. Deze rouw werd in de stad opgemerkt en er werd over gepraat. Ze scheen een lichtstraal omtrent de afkomst van mijnheer Madeleine.

Mijnheer Gillenormand had zijn dochter evenzoo bij zich, als Monseigneur Bienvenu zijn zuster. Zulke huishoudingen van een grijsaard en een oude vrijster zijn niet zeldzaam en vertoonen het aandoenlijk tooneel van twee zwakheden, die elkander steunen.

Zijt gij degeen, wien het volk monseigneur Bienvenu noemt?" "Die ben ik." Half glimlachend hernam de grijsaard: "Dan zijt gij mijn bisschop." "Zoo gij wilt!" "Ga binnen, mijnheer." Het oude lid der conventie stak den bisschop zijn hand toe, maar deze nam ze niet aan, hij zeide slechts: "Ik zie met genoegen, dat men mij verkeerd ingelicht heeft. Gij schijnt in geenen deele ziek!"

Zonder ons in kwestiën te verdiepen, die slechts zijdelings betrekking op dit boek hebben, zeggen wij alleen: het zou schoon geweest zijn, zoo Monseigneur Bienvenu niet royalistisch geweest ware en zijn blik zich geen oogenblik had afgewend van die zuivere bespiegeling, waarin men duidelijk, boven de begoochelingen en den haat der wereld, boven de stormachtige afwisseling der menschelijke zaken, deze drie heldere lichten: de waarheid, de gerechtigheid en de menschlievendheid ziet stralen.

Een vroom man die in groote afzondering leeft, is een gevaarlijke buurman; hij zou u kunnen besmetten met een ongeneselijke armoede, de verstijving van de ter bevordering noodzakelijke leden, kortom: met meer zelfverloochening dan gij wenscht; en daarom ontvlucht men die aanstekende deugd. Vandaar de verlatenheid van Monseigneur Bienvenu. Wij leven in een treurige maatschappij.

Ofschoon Monseigneur Bienvenu niets minder dan een politiek persoon geweest zij, is 't hier misschien toch de plaats, om met een enkel woord te vermelden, welke zijn houding was in de toenmalige gebeurtenissen, in de veronderstelling althans dat Monseigneur Bienvenu er ooit aan gedacht hebbe, eene houding aan te nemen.

"Welnu," antwoordde Monseigneur Bienvenu, zonder met hem te redetwisten, "zoo het een dwaasheid is, moet het hart er zich insluiten, als de parel in de oester."

Zooveel schijnt evenwel zeker, dat de voerman van den vrachtwagen, die destijds tusschen Grenoble en D. reed, dien nacht, omstreeks drie uren in den morgen, toen hij de straat van het bisdom doorreed, een man in de houding des gebeds, geknield, op de straat in de schaduw, voor de deur van Monseigneur Bienvenu zag.

Ja? Binnen?" Je vous souhaite ... eh ... le bienvenu, excellence! A cause de la bonne ange blonde et mignonne tout