United States or Saint Barthélemy ? Vote for the TOP Country of the Week !
Evenmin als de jonge Washington, kon mijnheer Bhaer een onwaarheid zeggen; daarom gaf hij het eenigszins vage antwoord, dat hij wel geloofde, dat zij het somtijds deden; op een toon, die mijnheer March den kleerborstel deed wegleggen, hem naar Jo's afgewend gezicht deed kijken, en toen in zijn stoel neervallen; zoodat het er veel van had, alsof "het wijze aapje" in "Opa's" hoofd een gedachte had doen opkomen, die zoowel zoet als zuur was.
Zij peinsde er over, wat toch wel die zaken konden zijn, die mijnheer Bhaer naar de stad riepen, en kwam eindelijk tot het besluit, dat hij de een of andere eervolle benoeming moest hebben ontvangen, maar te bescheiden was om dat zelf te vertellen.
Ik dank u allen duizend en duizendmaal! Van boeken gesproken; in dat opzicht werd ik rijk, want op Nieuwjaarsdag gaf mijnheer Bhaer mij een mooien Shakespeare.
De zwarte beenen gingen naar omlaag, en het grijze hoofd kwam boven, terwijl de onderwijzer met onverstoorbare waardigheid zei: "Goeien avond, mijnheer Bhaer. Excuseer mij voor een oogenblik; wij eindigen juist onze les. Nu, Demi, maak de letter, en noem hem eens."
"En u?" "Ik ben altijd blij u te zien, mijnheer Bhaer." In haar streven om haar stem volkomen kalm te houden, sprak Jo op koelen toon, en het min of meer plechtige slot scheen den professor te doen bevriezen, want zijn glimlach verdween, toen hij er ernstig op liet volgen: "Dank u, ik kom nog eenmaal, voor ik heenga." "Gaat u dan werkelijk weg?"
Mijnheer Bhaer glimlachte en keek van een zeilmakerij aan den eenen kant, naar een huidenhandel aan de andere zijde der straat; maar hij zei slechts beleefd: "Gij hebt geen parapluie; mag ik mee gaan en de pakjes voor u dragen?"
"Jij moet iets voor jouw vriendinnetje bewaren; zoetigheid is voor meisjes, kereltje," en mijnheer Bhaer presenteerde Jo ook een paar flikken met een blik, die haar deed bepeinzen, of chocolade niet de nektar was geweest, dien de goden dronken. Demi zag dien vriendelijken blik ook, werd er blijkbaar door getroffen, en vroeg onschuldig: "Houden gróóte jongens ook van gróóte meisjes, 'fessor?"
Iedereen was bedroefd toen die tijd aanbrak; de kinderen waren ontroostbaar, en al het haar van mijnheer Bhaer stond recht overeind, daar hij het altoos naar alle kanten opstreek, wanneer hem iets hinderde. "Gij gaat nu naar huis?
Het meisje was weg en ik dacht dat hij ook weg was, want ik hoorde niets meer, en begon hardop een werkwoord op te zeggen, waarbij ik als een dwaas heen en weer zat te wiegelen, toen een zacht gegrinnik mij deed schrikken, en daar stond Herr Bhaer bedaard te kijken en te lachen, terwijl hij Tina wenkte hem niet te verraden. "Zoo," zei hij, terwijl ik ophield en hem als een gans aanstaarde.
Professor Bhaer ging weg; hij voelde slechts vriendschap voor haar; zij had zich vergist, en hoe eerder alles nu voorbij was, hoe beter. Met deze gedachte in het hoofd wenkte zij een naderenden omnibus, met zoo'n haastige beweging, dat de madeliefjes uit den pot vlogen en erg beschadigd werden.
Woord Van De Dag