United States or Costa Rica ? Vote for the TOP Country of the Week !


Wat tooverië en Wonder? En wat is het niet? antwoordde, met vaag beweeg van armen, Merlijn en Galehot meende, dat hijzelve, eveneens, zoo had kunnen antwoorden, en zonder toovenaar te zijn.... Maar Gawein, in de vlakte, draafde steeds achter het Scaec.

Je kunt er wel een soort van plaatsvervanger voor vinden in het vereenigingsleven en ik beweeg me dan ook wel in het Alg. Nederlandsch Verbond, in het Tooneelverbond ... maar 't had véél beter geweest als ik een maatschappelijke betrekking welke dan ook had aangenomen. "Men krijgt wel eens den indruk, dat U bij al wat U schreef bent uitgegaan van ideeën. Is dat zoo?"

Als ik wil word ik niet bewogen door iets buiten mij maar beweeg ik mij zelven. Dit is de rechte activiteit. Uitwendig beoordeeld zijn begeeren en willen hetzelfde. Beide malen, als ik begeer en als ik wil, beweeg ik mij. Maar innerlijk zijn beide bewegingen geheel van elkander onderscheiden. Het groote levensprobleem is te komen van de begeerte tot den wil. Alleen wie wil, leeft.

Ik opende de oogen; een hond, een leelijke gele hond, lag voor mij en likte mij. Mijne oogen ontmoetten die van Mattia, die naast mij op zijne knieën lag. Gij zijt gered, zeide hij, terwijl hij den hond opzij duwde en mij omhelsde. Waar zijn wij? In een rijtuig. Bob ment. Hoe gaat het ermee? vroeg Bob, zich omkeerende. Ik weet niet, ik geloof goed. Beweeg uw armen en beenen eens! riep Bob.

Beweeg ons door Uw Heilige Geest, zo, dat wij voor alles en in alles klagen over onze zonden." Nu zou men met zo'n strofe nog vrede kunnen hebben, als "onze zonden" dan tenminste op enigszins actuele wijze gespecificeerd zouden zijn geworden, bijv. lafhartigheid, en gebrek aan offerbereidheid in het opkomen voor de Joodse naaste.

Dat had ze eerst juist zoo mooi, zoo groot gevonden, voor gedachten te leven, in ideeën; maar nu, nu ze lange uren er zich aan begon te geven, m'n God, voelde ze, dat ze jong was en krachtig, dat haar lichaam niet wilde vegeteeren, dat haar spieren trokken van ongeduld bij al dat stil zitten studeeren; en dat ze benijdde, o, benijdde met hart en ziel, de bedrijvige wereld, beneden op straat, de meisjes, die kleeden klopten in de zon, met flink beweeg van de stevige armen; de jongens, die zware schuiten voortboomden, met groente, met turf; iedereen, die z'n lijf inspannen kon, z'n kracht uiten.

"Da's 't éérst dat we met mekaar praten." "Ja, 't eerst," zei ze, 'r vingers in onrustig beweeg. "Hoe wist jij dat ik van jou hield?" "Dat wist 'k niet." "Dat wist je wel." "Ja dat d

Een jek van lichtblauw met witte streepjes en inzetstukken aan de elbogen, hing los, gaapte weg op den zwangeren buik, onderdrild door 't kwallend beweeg der borsten. Zij droeg 'n bandeau, en 'n muts van tulle en neepjes bedekte den haarwrong. Hes schreeuwde het luidst en de anderen zeiden hun glossen, lachend, de een overroepend den ander.

En vóór de beide jongetjes nog iets hadden kunnen zeggen, was Kee verdwenen. "Heeft jij jouw been gebreekt? Kun je niet meer loopen?" Onderzoekend keek de kleine Frits naar Hansjes been. "Beweeg het eens." Hans deed het heel voorzichtig. "Doet het pijn, als jij jouw voetje beweegt?" Hans knikte: "een beetje." "Ik is niet gevallen," zei hij toen met voldoening.

Samen aanzagen zij de bleeke hoofdjes, de hoofdjes met klieren en zeere oogen, de gespreide vingertjes, het beweeg van den dokter, het grijskil licht dat zachte geluwingen gaf. Op de voorste bank was een kindje in slaap gevallen, het hoofd zijwaarts geleund op de handen.