United States or Vietnam ? Vote for the TOP Country of the Week !


Hij zag hem recht in de oogen, en zei: "Als ik er zeker van was in u voortaan een trouw dienaar te mogen aanschouwen, zou ik u vergiffenis kunnen schenken." "Wel, sire!" antwoordde Bestousheff, "dat is het juist waar wij ons over beklagen, dat de keízer alles zou kunnen doen. Laat het gerecht zijn loop volgen, en dat het lot uwer onderdanen voortaan alleen van de wètten afhange."

Wat op den keizer den diepsten indruk maakte, was zijn samenkomst met Nicolaas Bestousheff. Wij halen dit onderhoud aan uit een zeer Russisch-gezind boek, bizonder partijdig voor den czaar. Hij werd getroffen door de onverschrokkenheid van dezen saâmgezworene, zijn vrijmoedigheid, de juistheid waarmeê hij alle gebreken van het keizerrijk aantoonde.

Men leze de geestdriftige lofspraak, welke Rylejew, in zijn gedicht, houdt op hem, dien hij aan zijn vaderland voorstelt als held, op zijn jongen vriend Alexander Bestousheff, en men zal de innige teederheid beseffen die deze groote ziel kenmerkte.

Een der Bestousheff's en de gebroeders Mouravieff, onverschrokken en vol geestdrift, waren niet verwonderd over de lusteloosheid, waarvan de meesten hunner medeverbondenen blijk gaven. Zij wendden zich daarom tot de soldaten en lieten hun in een kerk, door een priester nog al, een republikeinsche geloofsbelijdenis voorlezen, die Bestousheff saamgesteld had uit allerlei bijbelteksten.

De aanhangers van Nicolaas, die talrijker waren en bovendien beschikten over de keizerlijke artillerie, versloegen hen; de dappere aanvoerders doodden zich zelven of lieten zich dooden; Bestousheff en Mouravieff werden, zwaar gewond, gevangen genomen. Pestel, te Moscou gearresteerd, toonde niet de minste ontroering.

Vijf der schuldig-bevondenen van den 14den December werden veroordeeld om te worden geradbraakt: Pestel, Rylejew, Mouravieff-Apostol, Michaël Bestousheff en Kakhofski. De keizer schonk hun genade, maar droeg er toch zorg voor dat de mindere straf, in de plaats van de radbraking, onteerender zou zijn. Zij moesten geh

Zoo zaten dus Pestel, Rylejew, de beminnelijke en dappere Alexander Bestousheff, de onverschrokken Mouravieffs, m.a.w. het genie, de deugd, de moed, het ware hart van Rusland, in de onderaardsche cellen van Petersburg. Alleen Puschkin, de groote nationale dichter, ontbrak eraan. Hij behoorde tot de saamgezworenen. Ver van de hoofdstad wonende, wilde hij met hen komen medestrijden, sterven.