United States or Germany ? Vote for the TOP Country of the Week !
Na een half uurtje kwam haar moeder terug, en hoewel haar oogen beschreid waren, keek zij toch niet bedrukt. "Nu is onze beste Willoughby al een paar mijlen ver van Barton, Elinor," zei ze, terwijl zij haar werk opnam en ging zitten; "en met welk een bezwaard gemoed is hij op reis gegaan!" "'t Is alles even vreemd. Zoo plotseling vertrokken! Het schijnt wel het werk van één oogenblik.
De oude vrouw ging heen, en toen zij weder binnentrad, viel het flikkerende licht der lamp, die zij droeg op een beschreid gelaat, 't welk te voren door de schemering onzichtbaar was. "Gij hebt geweend, tante?" vroeg Liesje en boog zich tot haar over. "Nu ja, kind, dat gaat zoo laat dat maar! Ik wilde dezen avond een paar woorden tot u spreken, daar het uw verlovingsdag is."
Maar zij dacht er niet meer aan, dat de boer haar beschreid en opgewonden gezicht zien kon, zij dacht er niet aan, dat zij er uitzagen als menschen, die een ongeluk getroffen heeft; haastig schreden zij voort, met het besef, dat zij zich moesten verklaren, dat zij met elkander alleen blijven en zich van de kwelling bevrijden moesten, die zij beiden ondervonden. "Zoo kan men niet verder leven!
Toen hij eens op een avond uit den schouwburg kwam, zag hij een beschreid treurig gelaat vol droefheid, die hij haar had veroorzaakt en niet weer goed kon maken; toen zag hij de klove, die zijn verleden van haar engelenreinheid scheidde, en hij was ontroerd over hetgeen hij gedaan had. "Neem het, neem het weg dit hatelijk boek!" zeide zij, het voor haar liggend beschreven boek van zich schuivend.
In den hemel zal meer vreugd zijn over het beschreid gelaat van één zondaar die zich bekeert, dan over het witte kleed van negenennegentig rechtvaardigen. Zoo ge dat smartelijke oord hebt verlaten vol haat en vijandschap tegen de menschen, zijt ge medelijdenswaard; zoo ge het hebt verlaten met goede, liefderijke en vreedzame gedachten, zijt ge meer waardig dan een onzer."
Deze stond met gebogen hoofd en op den rug samengebonden handen haar vonnis af te wachten. Toen zij het gedreun van naderende paardenhoeven hoorde, lichtte zij het hoofd op en een zwakke straal van vreugde verlichtte haar bleek en beschreid gelaat.
Verbolgen loeien, het hoog-òp verzet; het vloeien, het lijdzaam gaan liggen in de doodenzee.... De kolk stond overeind, wervelend bewoog zwart in zwart, bepreveld, belipt, beknerst, begrijnsd, bewrongen, bekronkeld en beklaagd en beschreid.
Maar hoe net en vlug en handig ze ook is, haar oogen zijn geheel beschreid. Dat juist maakt hem zoo zacht gestemd tegenover haar. Terwijl de mannen eten en drinken, gaat zij de kamer in en uit. Eens komt ze naar haar broeder toe, maakt een kniks en zegt: "Hoe zullen we de koeien in de schuur zetten." "Zet twaalf links en elf rechts, dan vechten ze niet," antwoordde de kleine Faber.
Ze vond eigenlijk wel dat ze er heel deftig uitzag met die geborduurde kanten om de mouwen en dat lange, breede borduursel van voren. Zoo moest grootmoeder haar eens even kunnen zien! Als zij zoo eens plotseling voor haar staan kon en haar goeden nacht zeggen! Wat zag haar gezicht er beschreid uit en wat werd zij koud, zoo dicht bij het raam!
Van den straatweg klonk trompetgeschal, en een groot aantal ridders hield stil voor den burcht. Guta bemerkte den stoet en trad van het venster terug, waar ze met beschreid gelaat gezeten had. Met ridderlijke gastvrijheid ontving de graaf de gasten en geleidde hen in de staatsiezaal.
Woord Van De Dag