United States or Laos ? Vote for the TOP Country of the Week !
Gesteld b.v. dat ons land tot de Conventie toetreedt, nadat eerst de beschermingstermijn in onze wet gebracht is op vijftig jaar na den dood des auteurs: dit zal dan tengevolge hebben, dat in elk ander Verbondsland, waar deze zelfde termijn geldt, de uit Nederland afkomstige werken vijftig jaar na den dood des auteurs beschermd zullen zijn.
Terwijl volgens laatstgenoemd artikel de Conventie bij hare inwerkingtreding toepasselijk zou zijn op alle werken, die op dat tijdstip "nog geen gemeengoed waren geworden in hun land van herkomst", is in de Conventie 1908 daarbij gevoegd: "als gevolg van het verstrijken van den beschermingstermijn". Immers het verstrijken van den beschermingstermijn in het land van herkomst is het eenige, wat volgens de nieuwe Conventie aan de bescherming in de andere Verbondslanden nog een einde kan maken; niet meer zooals vroeger, ook het "gemeengoed worden" door een andere reden, b.v. omdat de voorwaarden of formaliteiten niet zijn vervuld.
Deze werken zouden echter na onze toetreding tot het Verbond wél beschermd zijn in de andere Verbondslanden, daar volgens het nieuwe systeem der Conventie het ontbreken van bescherming in het land van herkomst alleen dán het auteursrecht in de andere landen doet te nietgaan, indien het het gevolg is van het verstrijken van den beschermingstermijn.
Als men zich echter op de Conventie moet beroepen, dan moet met den beschermingstermijn, dien de Conventie stelt, genoegen worden genomen.
Men ziet dus, dat deze bepaling geen uitzondering vormt op den algemeenen regel van het eerste lid van het artikel, daar ook zij betrekking heeft op werken, die bij de inwerkingtreding der nieuwe regeling "gemeengoed zijn geworden in hun land van herkomst als gevolg van het verstrijken van den beschermingstermijn".
Gesteld b.v. een staat met een beschermingstermijn van dertig jaar na den dood des auteurs verlengt dezen tot vijftig jaar. Het gevolg hiervan is, dat de uit dat land afkomstige werken nu ook in de andere landen, waar de termijn van vijftig jaar geldt, twintig jaar langer bescherming vinden dan voorheen.
Het tweede lid van art. 18 is er in 1908 nieuw bij gemaakt. Het luidt: Indien echter een werk wegens het verstrijken van den beschermingstermijn, die er vroeger voor was vastgesteld, gemeengoed is geworden in het land waar de bescherming wordt ingeroepen, zal dat werk daar niet opnieuw beschermd worden.
Als regel kan daar steeds worden aangenomen, dat op elk werk auteursrecht bestaat, behalve natuurlijk op diegene, waarvan de beschermingstermijn is verloopen. Daar, zooals wij gezien hebben, de meeste wetgevingen het auteursrecht laten voortduren een bepaald aantal jaren na den dood des auteurs, is het tijdstip waarop de bescherming ophoudt in de meeste gevallen voor ieder gemakkelijk na te gaan.
Dit kan nl. het geval zijn, wanneer een staat in zijne wetgeving den beschermingstermijn verlengt, daar dit tengevolge heeft, dat de uit dat land afkomstige werken ook in andere landen langer beschermd kunnen zijn.
Men dacht daarbij voornamelijk aan het geval, dat een werk in een land, waar de bescherming heeft opgehouden te bestaan, wordt nagedrukt en dat deze nadruk in een ander land, waar de beschermingstermijn nog niet is verstreken, wordt ingevoerd. De op geoorloofde wijze vervaardigde exemplaren zouden daardoor op een gebied komen, waar de verspreiding ervan inbreuk op het auteursrecht zou zijn.
Woord Van De Dag