United States or Singapore ? Vote for the TOP Country of the Week !


Meneer Skinner bleek bij zijne verschijning te zijn een man met een groot breed gezicht, die lispelde en zóó erg scheel zag, dat hij over uw hoofd heenkeek; hij had opengesneden pantoffels aan, die Bensington dadelijk voor hem innamen, en hij zat erg schaars in zijn knoopen. Neen, meneer. 't Komt alleth op 't zelfde neer, mijnheer. Proeven! Net thoo!"

Het groote publiek kreeg weinig of niets van deze beide heeren te zien. Nu en dan, op plaatsen als het Koninklijk Instituut en de Maatschappij van Wetenschappen, kreeg het eens iets te zien van den heer Bensington, tenminste zijn blozende kaalheid en een stukje van zijn kraag en jas, en hoorde fragmenten van een lezing of een verhandeling, die hij zich verbeeldde goed verstaanbaar voor te dragen.

En als hij volwassen is," zei Redwood, "zal hij een eenzame Gulliver zijn temidden van een Lilliputter-wereld." De oogen van den heer Bensington keken veelbeteekenend over zijn bril. "Waarom eenzaam?" zeide hij, en herhaalde nog somberder: "waarom eenzaam?" "Maar je wilt toch niet zeggen ?"

Toen Bensington omkeek, kwam er in zijn moede brein een welbekend gezegde op, en bleef daar hangen. Wat was het ook? "Ge hebt vandaag ontstoken ? Ge hebt vandaag ontstoken? Toen herinnerde hij zich Latimer's woorden: "wij hebben heden een licht ontstoken in Engeland, dat niemand ooit weder blusschen kan "

Zijne grappen op Bensington werden kwaadwillige lasterschriften.

Hij keek van de voeten van zijn buurman, naar de forsch gespierde handen op de teugels. Cossar had blijkbaar nooit gemend, en reed maar recht uit recht aan over het midden van den weg, volgens een zonder twijfel voor de hand liggende, doch zeer zeker ongewone eigen methode. "Waarom doen wij toch niet allemaal wat voor de hand ligt? dacht Bensington.

"Zou hij werkelijk begrijpen," zei Bensington, zijn stem latende dalen, en zijn blik op de deur gericht houdend, "dat in de Familie de Familie van zijn nieuwe patiente " "Ga door," zei Redwood. "Die altijd een beetje onder onder " "De middelbare lengte?" "Juist.

"Je zult het wel wat overhaast van me vinden, Bensington," zei hij, "maar de quaestie is, dat ik een klein beetje niet erg veel maar toch, een beetje in de flesch van baby gedaan heb, nu zoowat een week geleden!" "Maar als nu !" riep Bensington uit. "Jawel, dat weet ik," zeide Redwood, en keek naar het reuzenkuiken op den schotel op tafel.

De toespeling aan het einde sloeg op een melkpudding waar op de een of andere onverklaarbare wijze wat Herakleophorbia II in geraakt was, met pijnlijken en bijna noodlottigen afloop voor de Skinners. Doch de heer Bensington, die tusschen de regels doorlas, zag in den weligen groei de bereiking van zijn lang gezocht doel.

Bensington deed den nacht na zijn gesprek met Redwood haast geen oog dicht.