United States or Aruba ? Vote for the TOP Country of the Week !


De koepels en opengewerkte stucversiering en heel de inrichting maken van het gebouw een heerlijk rustplaatsje, waar men den tijd kan verdroomen en waar men een prachtig uitzicht heeft, terwijl men de zuivere lucht inademt, vol met de geuren van mimosa's. De Tunesiërs schijnen de bekoring van de Bélvedère wel op prijs te stellen.

De hotels zijn intusschen vol in de warme zomerdagen; heele karavanen van toeristen verdringen er elkander, en elegante victoria's, heftig tuffende auto's en alle mogelijke andere voertuigen brengen de bezoekers, die alles in haast willen zien, naar de verschillende musea, naar het koninklijk paleis en het belvédère van Katarinahissen, van waar men het klassieke panorama kan bewonderen van de stad met haar eilanden, haar schitterende watervlakten en haar parken.

Wij keerden dikwijls terug naar die Bélvedère, in welks groen twee juweeltjes van arabische architectuur verscholen lagen. Het eene, Mida genoemd, is een klein gebouw, een reinigingszaaltje aan den ingang der moskee, die in een van de dijken van Tunis dreigde in puin te vallen.

Aan den horizon zagen wij thans lage heuvels verrijzen, en door fraaie bosschen en langs begroeide hellingen zetten wij onzen tocht voort naar Madruga, liet einddoel van dit uitstapje, op 87 kilometer afstand van Havanna gelegen, een allerbekoorlijkst plaatsje met zijn hellende straten, zijn square, en het hoog gelegen hotel, waar men van de veranda een uitzicht heeft als op een belvedère.

Belvedere was een dier grillige =cottages=, gelijk men er heden ten dage op alle punten van den aardbodem, in alle nieuwaangelegde of gemoderniseerde landschappen aantreft.

Een half uur vóór zons-opgang gaf de wachter op de Belvedère het sein, dat de regenwolken waren weggedreven, en de morgen helder en schoon was. Haastig gaven de reizigers en ook Holstaff, die nog niet dood was, aan die roepstem gehoor, en wachtten van het hoogste punt des bergs, trillende van ongeduld, maar nog meer van koude, de aankomst van de zon af.

Voor Emma, die gewoon was uit de vensters van Belvedere den blik te laten weiden over een landschap van vele uren in den omtrek; die in de Duinendaalsche bosschen plekjes had leeren ontdekken waar geen sterfelijk oog u bespieden kon en zelfs de konijnen hunne schichtigheid schenen te hebben afgelegd; die honderd malen met hare ouders, of aan André's arm, den hoogsten top der duinen beklommen en nu eens voor zich uit naar de blaauwe streep der zee gestaard, of zich omgewend en met het oog op verren afstand de kronkelingen der rivier gevolgd had, bezat de aanblik van freule Bertha's bloemhof geene magnetische kracht, en zij moest zichzelve eenig geweld aandoen om ingenomenheid te kunnen toonen met een vergezigt van vijftig schreden in de lengte op eene breedte van dertig.

Even onzinnig en heterogeen als Belvedere er uitzag aan de buitenzijde, even veel oordeel en studie, even veel eenheid van geest verried het inwendige dier woning.

In den loop van iederen zomer gebeurde het dan ook minstens honderdmalen dat tolbetalende vreemdelingen, onder het afpassen hunner penningen naar Belvedere wijzend, de klassieke boerin lastig vielen met de vraag, aan wien dat optrekje behoorde?

Rodolphe had voor dit verwarmingsstelsel den naam: "verhuizen door den schoorsteen" uitgedacht. We waren dus in het midden van Januari, en de thermometer, die op den Quai des Lunettes twaalf graden aanwees, zou zeker nog twee of drie graden gedaald zijn, indien hij overgebracht was naar den belvédère, waaraan Rodolphe de bijnamen St. Bernard, Spitsbergen en Siberië gegeven had.