United States or Moldova ? Vote for the TOP Country of the Week !
Zoodra zij Boges hoorde naderen, zond zij hare slavinnen weg, sprong overeind en liep hem te gemoet, hem overstelpende met een vloed van onsamenhangende vragen, die alle betrekking hadden op hare vijandin Nitetis. »Bedaar, mijn duifje!" zeide Boges, zijne vleezige hand op haar schouder leggende. »Bedaar!
Waarom zijt gij zoo opvliegend?" antwoordde zij op zachteren toon. "Met dit haspelen en schreeuwen geraken wij tot geen besluit. Kom, bedaar, mijn vriend; zit neder en laat ons redelijk zijn." "Ik vraag niet beter; gij weet het wet, Christien," zeide de baas met zichtbare tevredenheid. "Lieve man, het is moeilijk met u te kouten," begon vrouw Noppe.
»Bedaar, bedaar! vriend Jaspersz!" piepte het kereltje, terwijl hij angstig achteruit schoof; »ik heb dat wel eens gezègd, zeker, zeker! Maar uit gekheid, weet je?" »Jawel," gromde de scheepstimmerman, »zoo kan je natuurlijk je d'r altijd uit redden."
"Bedaar! bedaar! mijn waarde reismakker!" zeide hij: "men zal wel dadelijk hier komen: de Heer Ambtman zit nog ongetwijfeld in groote besognes. Paululum exspecta. "'t Is een verbruid werk," riep de jongeling, "ik zit hier als een muis in de val. Ware het niet om voor geen dief te worden aangezien, zoo sprong ik het venster uit."
"Bedaar! bedaar!" zeide Rosio op vriendelijker toon: "Welk een zotte taal voert gij nu! Gij spreekt als ware u reeds het grootste onrecht geschied. Zoo gij zelve niet wilt, welnu, de gravin Van Bergen zal uwe diensten daarom niet vergeten. Geef ons slechts goeden raad. Zend ons een vertrouwd persoon; gij hebt toch wel kennissen van dat soort; en wat die papieren aanbelangt...."
"O mijn dochter! mijn Klaartje!" riep Helding, terwijl hem dikke tranen langs de wangen rolden. "Waar is zij? Breng mij bij haar!" "Bedaar, mijn goede Helding!" zeide ik: "gij hoort, dat zij ongesteld is: uw onverwachte verschijning zou nadeelige uitwerkselen kunnen teweegbrengen. Wat zegt er de Dokter van?"
Hij zal je willen zien, en je hebt roode oogen...Och, ik die gedacht had een gelukkigen avond te zullen doorbrengen... Zonder die groote tegenspoed zou ik de gelukkigste man op aarde wezen, en iedereen zou me benijd hebben...Bedaar wat mijn kind: ik ben ongelukkiger dan jij, en ik schrei niet! Jij kunt nog een beteren aanstaande krijgen. Maar ik, ik verlies vijftig duizend peso's!
Het was Dr. Deluw, zijne beminnelijke gade, en zijn bloeiend kroost. "Ik wil niet," gilde de jongen, den stoel omschoppende, die het dichtst bij stond. "Oogenblikkelijk!" schreeuwde de vader, schor van woede, "of ik bega een ongeluk!" "Bedaar, Deluw!" smeekte de moeder: "hij zal wel gaan."
Dit is van de gelofte, die ik deed, Een deel, een heil'ge liefdeplicht der orde; Daarom, ga heen en laat hem hier bij mij. ADRIANA. Ik gaan, met achterlating van mijn man? Voorwaar, het is geen heilig doen, als gij De vrouw wilt scheiden van haar echtgenoot. ABDIS. Bedaar, ga heen; ik lever hem niet uit. LUCIANA. Klaag over deze krenking bij den hertog.
Eva had hem een oogenblik met doodsbleeke lippen aangehoord, en nu, hoor, nu berst ze in een zonderling lachen uit; hoor, al sterker en sterker. "Eva! kind! bedaar! Lach zoo wonderlijk niet. Eva je maakt je te zenuwachtig. Eva! Eva!!" Maar of Helmond ook poogde haar tot bedaren te brengen, het baatte hem niet. Vreemder en vreemder werd steeds dat lachen.
Woord Van De Dag