United States or Argentina ? Vote for the TOP Country of the Week !
De vrouw begreep, dat aandringen niet zou helpen en tevreden, dat zij de koffie tenminste er bij haar had kunnen inkrijgen, sloop zij zacht weer weg. Ondertusschen had Kaja Helle in bed gelegd. "Moeder zingen voor Helle!" zeide hij, terwijl hij als gewoonlijk zijn handjes voor zijn avondgebedje vouwde. "Moeder kan van avond niet zingen, Helle."
De onschuldige vraag van het lieve kind had een diepe wond in haar binnenste opengereten: "Ja, voorzeker!" zeide zij eindelijk: "doch kom mijn aardig snapstertje, het wordt tijd dat gij naar uw bedje gaat; wij zullen papa en mama goeden nacht gaan zeggen, en dan zal ik straks eens zien of gij uw avondgebedje goed onthouden hebt."
Zacht fluisterde zij hem zijn avondgebedje voor dat zij gewoonlijk voor hem zong doch Helle was er blijkbaar niet mee tevreden. "Morgen moet je zingen," zeide hij. Zij knikte toestemmend. Een uitstel tot morgen was tenminste al iets. Zacht ging zij op een stoel bij Helle's bedje zitten, maar het kind kon den slaap niet vatten.
Ze zeide haar avondgebedje alleen en weldra sliep zij in. Haar vader kwam eenige uren later, doch 't kind werd niet wakker. De vrouw onderwijl stond in de donkere schatkamer. Bij het dichtslaan van de deur, was de zware nacht onmiddellijk om haar, en de stemmen der edelsteenen hielden met spreken op. Hoe was het mogelijk, dat zij in een vertrek stond vol van kostbaarheden?
Woord Van De Dag