United States or Democratic Republic of the Congo ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Jawel, maar toen was hij een beetje ...aangeschoten!" Nauw had hij dit gezegd, of ze zagen de krankzinnige vrouw door een soldaat voortslepen. Ze bood weerstand. "Waarom neemt u haar gevangen? Wat heeft ze gedaan?" vroeg Ibarra. "Hoe nu? Heeft u dan niet gezien hoe ze rumoer gemaakt heeft?" antwoordde de bewaarder der openbare rust. De leproos nam ijlings zijn mand op en verwijderde zich.
"Wat ben je ernstig, is er wat?" vroeg ze dan. Maar hij antwoordde: "Wel nee, lieveling, niets," en kuste haar op 't voorhoofd of op 't haar. En hij ging vroolijk met haar praten. Maar 't medelijden in hem werd grooter, met scherper huiveringen, als zij schuchter liefkoozend, zijn hoofd tegen zich aantrok, of 't hare stopte onder zijn jas, beide armen om hem heen geslagen....
»Mijne vrienden," had kolonel Munro gezegd, »ik laat het geheel aan u over welken weg wij nemen zullen.... Laat mij er buiten. Handelt daaromtrent zooals gij goedvindt." »Maar mijn waarde Munro," antwoordde Banks, »ge moest ons althans ook uw meening zeggen...."
Wij zijn de meer openbare onderdrukkers van den neger; maar het onchristelijk vooroordeel van het Noorden is een bijna even hard onderdrukker." "Ja, Neef, ik weet dat het zoo is," antwoordde Ophelia.
"Het weversambacht is sterk genoeg om de Edelvrouw voor al onheil te bewaren," antwoordde Deconinck met listigheid, "ik mag u verzekeren, dat zij hier in Brugge zo veilig als in Duitsland zou kunnen wonen, indien ik haar raadsheer zijn mocht." "Maar wie belet u dit?" vroeg Adolf. "Ho Mijnheer!
Gij zijt toch nog altijd de kleine goedhartige Lise, wier goed hart in lichte laaie staat bij het ongeluk van vreemden!" vervolgde hij, haar den doek omslaande. Zij lachte bitter. "De pastoriebewoners zijn geene vreemden voor mij; zij behooren als 't ware tot onze familie." Hij antwoordde niets op dit bitse gezegde; juist kwam ook de wagen en hield bij hen stil.
Weet gij, wreede zoon, dat uwe woorden die schrikkelijke voorzeggingen behelzen?" "Ja, dit weet ik," antwoordde Geeraart met hardnekkige koelheid, die den ouden vader eene siddering over het gansch lichaam joeg. Wat ijselijk geheim vond hij in het hart zijns zoons!
De Spanjaard keek eens rond, alsof hij de stemming van het publiek wilde opnemen, daarop antwoordde hij koeltjes: »Wanneer ik in rechten te dezer zake betrokken zal zijn, zal ik daarop antwoorden;.... maar... Gilbert Burbank, gij moet niet pogen de rollen te verwisselen. Vergeet niet, dat gij thans beschuldigde en niet aanklager zijt!"
Maar zelve gelukkig te zijn en het denkbeeld te koesteren, dat hij ongelukkig was, o, het zou me onmogelijk zijn! Hij antwoordde niet en zij begon hevig te snikken. Zij zeeg op den grond neêr en legde haar hoofd op zijn knieën. O, vergeef me, Lawrence, vergeef me! Ik had nooit gedacht, dat je van me hadt kunnen houden! Ik was zoo ziek, ik hoestte altijd, ik voelde me altijd zoo zwak!
"Waarom niet?" zeide Arkel, wien het op eens voor den geest kwam, dat hij zich van deze gelegenheid bedienen kon: "gij zegt, gij zijt onverhinderd door het vijandelijke leger gegaan?" "Zooals ik u verhaalde," antwoordde Daamke: "Uwe Edelheid weet, dat potsenmakers overal tolvrij zijn, mits de aap een paar kunsten doe."
Woord Van De Dag