United States or Central African Republic ? Vote for the TOP Country of the Week !


Op deze bemerking antwoordde de jongen, dat hij door tusschenkomst van den hoofdonderwijzer werk had gekregen op de katoenspinnerij van M. Verbeeck. Hij zou daar gedurende eenigen tijd katoen uitpluizen en in soorten schikken, dan aan den eersten duivel staan, en zoo voorts in het vak zich oefenen en allengs vervorderen. De fabriek van M. Verbeeck ging binnen vijf dagen geopend worden.

"Ja, een loyaal man inderdaad! dat's gebleken," antwoordde zij met een doffe stem, waaruit mij onbeschrijfelijke bitterheid toeklonk. "Bah! hij is op zijn ergst een klein weinigje onoprecht geweest; dat is eene peccadille, die gij hem licht kunt vergeven; een leugentje om bestwil zondigt niet, en ik sta er voor in, dat hij u om bestwil zoo wat om den tuin geleid heeft.

Haar groote oogen keken hem van onder den bruinen zakdoek aan, die haar blonde lokken en haar schouders geheel bedekte. De afgezant keek haar teeder aan en glimlachte. Gedurende een oogenblik wilde of kon hij niets zeggen. Toen hij eindelijk antwoordde, was zijn stem heel zacht, zoo zacht, dat men zou gezegd hebben, dat het de zijne niet was. "Weet je den weg wel, Maroessia?" vroeg hij.

Dus antwoordde de Arabier op waardigen toon: Ik ben Sheik Ilderim. Ik heb gehoord, dat gij een menner zoekt voor de wedrennen, zeide de vreemdeling. Ga uws weegs. Ik ben reeds voorzien, sprak de Sheik, en maakte zich gereed om weg te rijden; maar de man draalde nog en zeide: Sheik, ik ben een liefhebber van paarden. Men zegt dat de uwe alle andere in schoonheid overtreffen.

Ik zal mijn best doen, Lamme, antwoordde Uilenspiegel. Telkens dat Sanginne hem dan ook iets gebood, deed hij het maar half, als zij hem zei van twee akers water te putten, bracht hij er maar een; als zij hem vroeg aan de tonne den pot met kuite te vullen, goot hij onderweg de helft in zijn keelgaat, en zoo verder.

»Stel je gerust, Hod," antwoordde de ingenieur, »dat zal niet gebeuren. We zullen ons weldra in je geliefkoosde streken wagen." »Dus, Banks, gaan we rechtuit naar de Indisch-Chineesche grens, zonder Lucknow door te gaan?" »Ik zou er voor zijn deze stad te vermijden, en vooral Cawnpore, zoo vol noodlottige herinneringen voor kolonel Munro."

"Neen," antwoordde Cyrus Smith. "De oester bevat slechts zeer weinig stikstofhoudende bestanddeelen en iemand, die er zich uitsluitend mee mocht willen voeden, had er niet minder dan vijftien

"Ik zou wel eens willen weten," antwoordde Edward, "welk goeds zelfs een groot aantal maanden voor mij zou kunnen uitwerken."

"Dat wil ik nou justement niet zeggen," antwoordde de vrouw des huizes, terwijl zij de overgeschoten kliekjes ontweldigde aan de duizend en eene vlieg, die er op aasden: "de jonge vrijster althans heit bijkans geen mond vol 'egeten; maar zij hebben al wat ik nog overhad an vleisch en nog een brood, dat ik van den bakker heb laten halen, in een groote blikken trommel 'estopt, die zij met zich hadden, puur as gingen zij naar het onbekende Zuien, en of er te Naarden of te Weesp, waar zij dan ook heentrokken met 'erlui huifkar, geen sikkepitje te krijgen ware."

«Een kip! Dat was een goede ruilantwoordde zijn vrouw. «De kip legt eieren, die broedt zij uit, dan krijgen wij kuikentjes en later een heelen troep kippen! Kijk, daar heb ik al zoo lang naar verlangd!» «Ja, maar de kip gaf ik weer voor een zak vol rotte appelen weg!» «Wat? Nu moet ik je eens een hartelijken zoen gevenhernam de vrouw. «Mijn lieve, beste man! Ik zal je eens wat vertellen.