United States or Mauritius ? Vote for the TOP Country of the Week !
En als de examentijd er komt, weten de kinderen zoo vreeslijk van dat folterend surmenage.... Lust gij nog een beetje spruitjes of wat vleesch, mijnheer Wilder? Wel ja wel ja.... Alfred zette zich te blozen, omdat moeder hem met dat woord "kinderen" zoo kleineeren wou. Hij zag noesch op naar Goedele en onderzocht op haar kalm gelaat, of zij 't beluisterd had.
Toen Henrique den kleinen mulat sloeg, kreeg Augustine eene hoogere kleur, maar hij zeide slechts met zijne gewone, spottende onverschilligheid: "Dit zullen wij zeker eene republikeinsche opvoeding moeten noemen, niet waar, Alfred?" "Henrique is een duivel van een jongen, als zijn bloed heet wordt," antwoordde Alfred even onverschillig.
En oudje," vervolgt hij tot Wessels: "ik schonk aan de twee andere verhagelde pachters twee derden van de pacht kwijt, ik doe 't ook jou, maar denk in 't vervolg aan de assurantie. Vaartwel vrienden, als je trouwt, dan kun je de kleine vlag op 't kasteel laten halen. Kom Alfred. Goejen dag!"
id. on the 6th of April 1841, Speeches by Macaulay in two volumes, vol. 1 pp. 273 sqq. Mandry, Der Entwurf eines gemeinsamen deutschen Nachdruckgesetzes, Kritische Vierteljahrschrift für Gesetzgebung und Rechtswissenschaft VII pp. 1-55, 242-274, 565-609. F. de Martens, Traité de droit international, traduit du Russe par Alfred Léo, Paris 1886 II pp. 195-234.
Hij kon de gedachte aan Amys dankbaar geluk en aan dat andere tooneel niet meer verdragen. Becky intusschen zette hare plaatjesbeschouwing met Alfred voort; maar toen de minuten voortkropen en er geen Tom kwam, verloor haar zegepraal iets van haar luister en verdween hare belangstelling. Zij werd rusteloos en afgetrokken en eindelijk neerslachtig.
Alfred was geweldig verbolgen, maar ik zeide hem dat het zijn eigen schuld was; ik wilde met hem wedden, voor zooveel hij verkoos, dat ik den neger kon temmen; en eindelijk werd er afgesproken, dat als ik hem ving, ik hem zou hebben om de proef te nemen. Zij verzamelden zich dus in een troep van zes of zeven, met honden en geweren voor de jacht.
"Vergeven heb!?" schreeuwt de baron weder, zoodat de oude man er van schrikt: "Hoe is het vlegel! hou-je me voor den gek?" "Ik meende.... ik meende papa," hervat Alfred: "dat ik het meisje om vergeving...." "Nederig!" verbetert de baron. "Nederig om vergeving vraag," vervolgde Alfred: "voor het leed... dat ik haar heb aangedaan.... Ik...." "Vlug wat!" zegt de baron.
Men zette zich neer en frommelde de servetten open, naderhand met luie vingeren de vork of den lepel takend, die bij poozen alzoo te rinkelen begon. Mijnheer Wilder vroeg met groote belangstelling aan Alfred hoe 't nu zou afloopen met het najaarsexamen. De jongen was blijkbaar met deze vraag niet erg ingenomen, en antwoordde al blozend dat hem de uitslag wel gunstig toescheen.
Zij hekelden altijd elkanders gevoelens en gedrag, en toch waren zij daarom niet minder op elkanders gezelschap gesteld; juist hunne tegenstrijdigheid scheen hen te vereenigen. Henrique, de oudste zoon van Alfred, was een frissche, gezonde knaap, vol geest en leven, die van het eerste oogenblik der kennismaking af geheel door de teedere aanvalligheid van zijn nichtje Evangeline betooverd scheen.
Op een anderen tijd zou Prins Jan deze daad van geweld als een aardige grap beschouwd hebben, maar nu, daar ze tegen zijne eigene plannen inliep, en deze belemmerde, voer hij uit tegen de ondernemers, en sprak van geschonden wetten en het aanranden der openlijke orde en van het bijzonder eigendom op een toon, die Koning Alfred gepast zou hebben.
Woord Van De Dag