United States or Benin ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Ik kom mijne belofte nog vlugger na dan was afgesproken. Ik wilde u uit het buitenland schrijven en nu doe ik het reeds uit St.-Petersburg. Wij vertrekken morgen, d.w.z. Zaterdag. Ik heb dokter Z.... geconsulteerd. Hij is een Petersburger en geen Berlijner, zooals ik uit den brief van Toerghenjeff had opgemaakt.

Het zou voldoende zijn het groote opperhoofd Tonaïa eenige beleefdheden te bewijzen en eene openhartige mededeeling te doen omtrent het doel, dat de blanken in zijn land bracht. Dat zou wel allen achterdocht verdrijven en hen eene goede ontvangst verzekeren. Het werd dan ook afgesproken, dat men de reis voortzetten zou.

Op een ochtend in de laatste dagen van October kwam de barones hem met den dorpsgeneesheer in haar rijtuig nog eens opzoeken. Dat was een afgesproken, bijna plechtig bezoek; en dadelijk begon de dokter over het heilzaam verblijf in het Zuiden, het eenige redmiddel voor kwalen als die waaronder Alfons kwijnde.

In studie, in muziek, in lichaamsoefening in alle dingen werkten zij tegen elkander op, volmaakt alsof het zoo afgesproken ware, eene stilzwijgende overeenkomst om elkaar de loef niet af te steken. Nochtans was het zuiver natuur. En het »gelijk besnaard" gold evenzeer van hunne diepere inborst. Bij beiden dezelfde geslotenheid, voor allen behalve voor elkander, en voor hunne zuster misschien.

"'t Spijt me lieve, dat je er nog over gedacht hebt; ik meende dat we vast...." "Zeker mijn wijfje, we hebben dat vast afgesproken." "'t Zou hen toch ook geneeren August." "Juist kind; 't kwam me nog een oogenblik voor dat ze 't hartelijk zouden vinden; een bewijs van belangstelling, maar...."

"Wel voor den duivel!" riep ik vol zelfvertrouwen, "laat hij mij maar bestudeeren zooveel hij wil; ik kan bij dat onderzoek slechts winnen." Het gebeurde zooals was afgesproken. Ik ging naar den goudsmid, die mij zoo familiaar ontving, alsof wij elkaar reeds verscheiden malen hadden ontmoet.

Nadat hij daar volgens het afgesproken teeken de bark had gemerkt, liet hij haar snel opnemen en op het schip zetten en zeide gekeerd tot haar gevolg: Niemand mag zich verroeren of een woord spreken, indien hij niet wil sterven, omdat ik niet van plan ben den hertog van zijn vrouw te berooven, maar de schande uit te wisschen, die hij mijn zuster aandeed. Niemand durfde hierop te antwoorden.

»Dat is dan afgesproken," hernam Sylvius Hog, »wij zullen te zamen in de groote zaal eten...." »Juist, mijnheer Sylvius," antwoordde Joël. »Ik zal slechts de geringe moeite te nemen hebben u op uwen leuningstoel derwaarts te rollen, wanneer het middagmaal gereed zal zijn." »Waarom mij niet liever in een karretje vervoerd, Joël?

Of dit ook in goede aarde valt! Er wordt afgesproken, dat de verraders zullen trachten zooveel mogelijk soldaten tot hun plannen over te halen. Om den Jonker op de hoogte te houden zal er op een nader aangeduide plaats in het verbrande Delfshaven telkens een brief neergelegd worden. Nu moeten ze echter weer in Schiedam terug zien te komen. Hierop verzint men het volgende.

Dus namen zij het goede, dat hun te genieten was gegeven, aan, en lieten zich door het lot zacht voortstuwen, waarheen vroegen zij niet. Op zekeren dag viel er echter iets voor, dat beiden de oogen had moeten openen. Zij hadden beiden afgesproken, of liever, het was een stilzwijgende overeenkomst, dat zij dien namiddag, als naar gewoonte, zouden uitgaan.