United States or Bhutan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Gij zult in de gevangenis geleid worden en daar afwachten totdat rechters over uw lot uitspraak hebben gedaan. Laat mij weten of gij deze gunst aanvaardt: ik wacht uw antwoord." Na eene wijl onder elkander te hebben geraadpleegd, riepen de Kerels : "Wij aanvaarden met vertrouwen in 's konings woord!" "Komt dan beneden!" zeide de bode.

In al deze ontwijdingen van het geloof door de onbeschaamde vermenging met het zondige leven ligt meer naïeve gemeenzaamheid met den godsdienst dan regelrechte onvroomheid. Enkel een samenleving, die geheel doortrokken is van het godsdienstige, en die het geloof als iets vanzelfsprekends aanvaardt, kent al deze excessen en ontaarding.

O, in zijn verbeelding zag hij Eva al schikken en verplaatsen en beredderen, en de teugels opnemen van het huishoudelijk bestier, met al den ijver, waarmee een jonge vrouw gewoonlijk de teugels van haar bewind aanvaardt. Maar nu, onvoldaan en geenszins van het zien verzadigd, is Eva teruggekeerd.

En dit is de eenig juiste waardeering van het leven. Wie het leven zoo ziet en aanvaardt, heeft de praktische oplossing van het benauwende levensraadsel ontvangen. Theoretisch blijven er dan nog wel allerlei vragen over en het zal ons misschien nimmer gelukken een volledig antwoord op die vragen te geven, het doet er minder toe, practisch bezitten wij den sleutel van het levensraadsel.

Een bijeenkomst vóór de reis schijnt niet plaats te vinden; gewoonlijk aanvaardt iedere Kwartel den tocht naar 't zuiden zonder zich om zijne soortgenooten te bekommeren; onderweg evenwel voegt de eene zich bij de anderen, en vóórdat de reizigers in Zuid-Europa zijn aangekomen, hebben zich talrijke vluchten gevormd.

Wie timmert, omdat hij in dit dagelijksche werk de taak ziet, hem door God op de schouderen gelegd en die deze taak om Gods wil, uit gehoorzaamheid en liefde tot God aanvaardt, die doet een echt geestelijk werk. Dat is de echt protestantsche beschouwing van wat geestelijk is. Hoevelen zijn er niet, die protestanten heeten en wezenlijk Roomschen zijn? Alzoo het leven is een strijd.

Ten einde raad aanvaardt Tine met de kinderen van uit Antwerpen de reis naar Den Haag, naar hare zuster, zonder een cent op zak.

Hij schrijft er zijn bewonderenswaardigen "Loteling," die in 1850 verschijnt. Hij leeft teruggetrokken en geeft zich geheel aan zijn letterkunde over, tot hij in 1851 op aandringen van zijn vrienden een politieke candidatuur aanvaardt en, zoo mogelijk nog heviger dan de eerste maal aangevallen, ontgoocheld en gekwetst, aan alle inmenging in politiek vaarwel zegt.

Restrictie maakt zij eveneens wanneer de Bisschop haar verzoekt het »Onze Vader« op te zeggen: zij wil volgaarne aan het verzoek voldoen maar in de biecht. Het verbod van opnieuw eene poging tot ontvluchting te wagen aanvaardt zij eenvoudigweg niet, opdat niemand haar ooit zou kunnen verwijten, dat zij haar woord gebroken heeft.

Ten slotte schiet er voor dit paroesielooze Protestantisme niet anders over dan het streven zalig te worden, d.i. naar den hemel te gaan. Men schikt zich. Men gaat een compromis aan met de wereld. Men aanvaardt de wereld. Het verkeerd begrepen leerstuk van de vergeving van zonden helpt dit compromis mogelijk maken.