Per idem fere tempus Hannibal Acerris Nuceriaque direptis atque incensis, capit Casilinum, et Petiliam, alteram Saguntum, ad solum exurit; 420-433. Inde Tarentum expugnat præter arcem, a Romanis occupatam, et naves Tarentinorum, sinu exiguo intus inclusas, quum claustra portus hostis haberet, plaustris machinisque admotis per mediam urbem ad mare transvehit; 434-448.

Ad orationum contexturam vtuntur, mata ua , & præter hoc vel præterea: v.g. arui ua iamaĩga uocoru ca, mata na isõgui no fumi qita ruca &c. vel accidit aliqua infirmitas, præter hoc si venit aliqua epistola.

Sed mox Pœnus suis se artibus peti sentit, agmenque suum repente præter opinionem inter Calliculam montem, Formiana saxa ac Literni stagna inclusum videt, via ad Casilinum obsessa; 268-281.

De consonantibus quiescentibus. Regulæ generales duæ. I. Nulla consonans quiescit inchoans syllabam, præter *g*, ante *n*, molle, sicut in *h*, dicemus, & *s* in plurimis vocibus, sicut suo loco declarabimus.

Mss. et edd. plures, sanctificatori meo . Pauci vero, sacrificatori . §. 53. l. 15. spargant + inde ABCD. 195. cognoscendum. noscendum ABCD. libidine. libidinem ABCDE ad experiendi libidinem Somm. Moret. et 2 Mss. ap. Mart. qui eam probat. proceditur. Ita Mss. cum Arn. At Bad. Am. Er. et Lov. ad perscrutanda naturæ secreta, quæ præter nos est operata, proceditur . 196. multa.

Interim, Hannibal cum fratre sanato in prælium redit, et præter alios Fontanum, Butam, Lævinum, Viridasium, Fadum, Labicum et Herminium obtruncat; 530-583.

Editio quæ D. Antonii Arnaldi doctoris Sorbonici studio ad duodecim manuscriptos recognita prodiit Parisiis, anno 1649. Præter editiones modo allatas quibus solum usi fuerant RR. PP. Benedictini, Editioni recenti Parisiensi accurandæ adhibiti sunt castigatiores libri, tum veteres tum recentiores: Lugd. Editio Lugdunensis, anni 1561. Ven. Editio Veneta, anni 1584. Somm.

Aduerbia semper anteponuntur verbis; præter aduerbia temporis, quæ in principio orationis constituuntur: v.g. sore uo qijte iccó xic

Hæc dum Carthagine geruntur, Hannibal, aliquot populis, qui defecerant, repente obpressis, omnibus copiis Saguntum obpugnare perseverat, et lætus adcipit clipeum, aliaque arma, ab Hispanis sibi dono missa, in quibus præter alia origines et fata Carthaginis, singulari opera et artificio expressa, miratur; 391-456.

Munera tua tibi confiteor, Domine Deus meus, creator omnium, et multum potens formare* nostra deformia: nam ego in illo puero præter delictum non habebam. Quod enim enutriebatur a nobis in disciplina tua, tu inspiraveras nobis, nullus alius: munera tua tibi confiteor. Est liber noster qui inscribitur, de Magistro : ipse ibi mecum loquitur.