Dux erat exsilio conlectis Marte Metellus, 420 Sed stirpe haud parvi cognominis: is mala bello Pectora degeneremque manum ad deformia agebat Consulta; atque alio positas spectabat in orbe, Quîs sese occulerent, terras, quo nomina nulla Pœnorum, aut patriæ penetraret fama relictæ. 425 Quæ postquam adcepit flammata Scipio mente, Quantus Sidonium contra, fera prælia miscens, Ductorem stetit in campis, rapit ocius ensem, Atque, ubi turpe malum Latioque extrema coquebant Cœpta viri, ruptis foribus sese arduus infert. 430 Tum, quatiens strictum cum voce ante ora paventum Mucronem, «Tarpeia, pater, qui templa, secundam Incolis a cælo sedem, et Saturnia nondum Iliacis mutata malis, tuque aspera pectus Ægide Gorgoneos virgo subcincta furores, 435 Indigetesque Dei, sponte inter numina nostra, Perque caput, nullo levius mihi numine, patris Magnanimi juro, nunquam Lavinia regna Linquam, nec linqui patiar, dum vita manebit.

Et stabo atque solidabor in te, in forma mea, veritate tua; nec patiar quæstiones hominum, qui poenali morbo plus sitiunt quam capiunt, et dicunt, "Quid faciebat Deus antequam faceret coelum et terram ? Aut quid ei venit in mentem ut aliquid faceret, cum antea nunquam aliquid fecerit?" Da illis, Domine, bene cogitare quid dicant, et invenire quia non dicitur, "Nunquam," ubi non est tempus.

Capuaque vidente Terga dabo? an, residens vicini vertice montis, Exscindi ante oculos patiar socialia tecta? 500 Non ita me experti Fabius Fabiique magister Turbatum, Hesperio quum clausos milite colles Evasi victor, sparsosque per arva juvencos Jactare adcensis stimulavi cornibus ignes.

Nimium diu te imperatorem tua illa Manliana castra desiderant. Educ tecum etiam omnes tuos, si minus, quam plurimos; purga urbem. Magno me metu liberabis, dum modo inter me atque te murus intersit. Nobiscum versari iam diutius non potes; non feram, non patiar, non sinam.