Ipse autem receptus fuerat per fratrem Humbertum, quondam preceptorem tunc de Valeure Trecensis diocesis, citra festum Omnium Sanctorum fuerunt XXX anni vel circa, in capella domus Templi de Bono Loco ejusdem diocesis, presentibus fratribus Petro Valence et Humberto, cujus cognomen ignorat, servientibus, deffunctis, in hunc modum: nam cum peciisset, flexis genibus, panem et aquam, societatem et pauperem vestitum ordinis, et obtulisset se velle fieri servum esclavum ordinis, et paratum mori pro Deo ter, et ter ei responsum fuisset quod grandem rem petebat, et quod bene deliberaret, quia oporteret eum abdicare a se propriam voluntatem et subjicere aliene, esse ultra mare quando vellet esse citra, et multa dura et aspera sustinere, et ipse respondisset quod omnia sustineret, fecit eum vovere et jurare, super quemdam librum, castitatem, obedienciam, et vivere sine proprio, et servare bonos usus et bonas consuetudines ordinis qui tunc erant et qui in posterum inponerentur.

Si vero predictorum aliquem interim mori contigerit, eque idoneus obses vel fideiussor ad commonicionem prioris vel alicuius canonici de Burgo sine mora restitui debet.

Sunt qui, mutuato ex vetere comoedia scommate, vocent medicos σκατοφάγους. Quasi vero non isto nomine vel praecipue laudari mereantur, qui quo subveniant hominum calamitatibus, ex illa sua sublimitate sese ad haec sordida dejiciant. Quod si medicis tantum esset supercilii, quantum istis est procacitatis, liceret passim impune mori.

Ergo ubi concepit furias evicta dolore decrevitque mori, tempus secum ipsa modumque exigit, et, maestam dictis adgressa sororem, consilium voltu tegit, ac spem fronte serenat: 'Inveni, germana, viam -gratare sorori quae mihi reddat eum, vel eo me solvat amantem.

Infinitiuum gerit vices aliquando suppositi verbi: v.g. xinuru cotova vosoròxij , terribile est mori.

Quod si medicis tantum esset supercilii, quantum istis est procacitatis, liceret passim impune mori. Verum habet hoc ars nostra cum bonis regibus commune, ut bene faciat ac male audiat. En toch maakt die goede wetenschap geen bezwaar ook dezen, ofschoon zij het volstrekt niet waard zijn, zooveel mogelijk te helpen.

Sta, miles, et acres Disce ex me pugnas: vel, si pugnare negatum, Disce mori! dabit exemplum non vile futuris Flaminius, ne terga Libys, ne Cantaber umquam Consulis adspiciat: solus, si tanta libido 640 Est vobis rabiesque fugæ, tela omnia solus Pectore consumo, et moriens, fugiente per auras Hac anima, vestras revocabo ad prælia dextras.» Dumque ea commemorat, densosque obit obvius hostes, Advolat ora ferus mentemque Ducarius: acri 645 Nomen erat gentile viro, fusisque catervis Boiorum quondam patriis, antiqua gerebat Vulnera barbaricæ mentis; noscensque superbi Victoris vultus, «Tune, inquit, maximus ille Boiorum terror? libet hoc cognoscere telo, 650 Corporis an tanti manet de vulnere sanguis.

Et item conabar, et paulo minus ibi eram, et paulo minus jamjamque attingebam et tenebam; et non ibi eram, nec attingebam, nec tenebam, hæsitans mori morti, et vitæ vivere; plusque in me valebat deterius inolitum, quam melius insolitum: punctumque ipsum temporis quo aliud futurus eram, quanto propius admovebatur, tanto ampliorem incutiebat horrorem; sed non recutiebat retro, nec avertebat, sed suspendebat.

Mali hujus vi paulatim inminuta, animum recipiunt Romani, et, quia ferro potius quam morbo mori cupiunt, summo ardore invadunt urbem, quæ et primo impetu expugnatur; 618-640. Victores mœnia ingressi inmensa pretiosarum rerum operumque artis vetustæ præda potiuntur; 641-665.

Nostris pugnavit monitis furor: amplius acta Quid superest vita, nisi cæcæ ostendere plebi Paulum scire mori? feror an consumtus in Urbem 285 Vulneribus? quantine emtum velit Hannibal, ut nos Vertentes terga adspiciat? nec talia Paulo Pectora, nec manes tam parva intramus imago.