Tuque, anxia fati, Pone, precor, lacrimas, et adora vulnera, laudes 350 Perpetuas paritura tibi: nam tempore, Roma, Nullo major eris: mox sic labere secundis, Ut sola cladum tuearis nomina fama. Jamque inter varias Fortuna utrimque virorum Alternata vices incerto eluserat iras 355 Eventu, mediaque diu pendente per ambas Spe gentes, paribus Mavors flagrabat in armis.

Sanguine Dardanio Rutulos saturavimus agros, 565 Et jacet in campis Latium: deponere curas Tandem ergo, bone, da, victor, liceatque sedere In patria; liceat non exhaurire rapacis Inpensis belli vacuatos sæpe penates. Ut longa imperia, atque armatos proroget annos Hannibal, et regnum trahat usque in tempora fati?

Martius hinc sonipes campos hinnitibus inplet, Hinc juga cornipedes erecti bellica raptant: Non Eleus eat campo ferventior axis. Prodiga gens animæ, et properare facillima mortem. 225 Namque ubi transcendit florentes viribus annos, Inpatiens ævi spernit novisse senectam, Et fati modus in dextra est.

Heu quantum fati parva tabella tulit! Alveus in limo silvis appulsus opacis, Paullatim fluvio deficiente, sedet. 410 Arbor erat: remanent vestigia, quaeque vocatur Rumina nunc ficus, Romula ficus erat. Venit ad expositos mirum lupa feta gemellos. Quis credat pueris non nocuisse feram? Non nocuisse parum est: prodest quoque: quos lupa nutrit,415 Perdere cognatae sustinuere manus.

Illud te, nulla fati quod lege tenetur, pro Latio obtestor, pro maiestate tuorum: cum iam conubis pacem felicibus, esto, component, cum iam leges et foedera iungent, ne vetus indigenas nomen mutare Latinos neu Troas fieri iubeas Teucrosque vocari aut vocem mutare viros aut vertere vestem.