United States or Wallis and Futuna ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ergo quid inde velis celeri circonspice mente Et michi sint animi nuncia verba tui

De fraude je ne fis jamais A toy ne autre de prouesse Qui soit ainsi je me submetz A toutes gens de ma noblesse Celuy n'y a qui me congnoisse Qui ne sçaiche de verité Que je tien foy de gentillesse Et ne use point de faulseté. Est que fides animi constans fiducia nostri Que tibi tuta facit omnia que metuit

Evenit enim, cùm in sede paulisper collocatus esset, ac magister supplicum libellorum camdem accessisset, ut iisdem libellis, multoque tempore reservatis, subsignaret, Excellentia sua in defectionem animi graviorem incidit, ita ut astantes nobiles principem jam morti destinatum putarent; sed frictionibus adhibitis, et aqua per nos digitis in eadem instinctis, et in faciem conspersa, ad se rediit, et statim in lectum collocatus, melius respirare coepit.

Nam & agere animam, & efflare dicimus: & animosos, & bene animatos: & ex animi sententia. Ipse autem animus ab anima dictus est.

Expliquez-moi donc votre pensée par la parole, qui est le plus intelligible de tous les signes. Sganarelle Pancrace Oui, la parole est "animi index et speculum" . C'est le truchement du coeur, c'est l'image de l'âme. (Il monte

Atque hinc maxime in amorem tui feminae suspirabant.... Quod enim bonum animi vel corporis tuam non exornabat adolescentiam? Quam tunc mihi invidentem nunc tantis privatae delitiis compati calamitas mea non compellat....? Et plurimum nocens, plurimum, ut nosti, sum innocens.

Hic itaque, loricam multo jam tempore desitam resumens, galeamque capiti adaptans, et omnem cui a puero assueverat habitum capessans, præteritorium memoriam redintegrabat, pristinamque animi alacritatem et virtutem revocabat. [Note 822: Ἐν Χε

Un pâle rayon de soleil tomba sur le Colosse. Giovanni lut dans les doubles plis du menton, dans les yeux terribles, pleins de voracité vigilante, le calme indifférent du fauve repu. Au pied du mausolée il vit, gravées de la main même de Léonard, ces deux strophes: Expectant animi molemque futuram Suspiciunt; fluat aer; vox erit: Ecce deus! Les deux derniers mots le frappèrent: Ecce deus!

Voici cette dernière: «Ipse tamen, præ magnitudine animi hujusce modi pondere minimè gravabatur, cùm etiam ingentia incommoda laude liberalitatis ac bonæ famæ mercede compensaret