XXXI. "Liberos cuique ac propinquos suos natura carissimos esse voluit; hi per delectus, alibi servituri, auferuntur conjuges sororesque, etsi hostilem libidinem effugiant, nomine amicorum atque hospitum polluuntur. Bona fortunasque in tributum egerunt, annos in frumentum: corpora ipsa ac manus silvis ac paludibus emuniendis inter verbera ac contumelias conterunt.

Bede gives this etymology: "A copia anguillarum, quæ in iisdem paludibus capiuntur, nomen accepit." William of Malmesbury, in his "Gesta Pontificum," 1125, takes the same view. The "Liber Eliensis," of about the same date, also adopts it. Milton may not be regarded as a great authority upon such a question; he writes, however, as considering the matter settled.

V. Terra, etsi aliquanto specie differt, in universum tamen aut silvis horrida aut paludibus foeda: humidior, qua Gallias; ventosior, qua Noricum ac Pannoniam aspicit: satis ferax; frugiferarum arborum impatiens: pecorum fecunda, sed plerumque improcera; ne armentis quidem suus honor, aut gloria frontis: numero gaudent; eaeque solae et gratissimae opes sunt.