United States or Bahrain ? Vote for the TOP Country of the Week !


The culprits of his Tartarus are not merely the legendary offenders against exacting deities: Hic quibus invisi fratres, dum vita manebat, Pulsatusve parens et fraus innexa clienti, Aut qui divitiis soli incubuere repertis Nec partem posuere suis, quae maxima turba est.

-Virtus, Albine, est pretium persolvere verum Queis in versamur, queis vivimu' rebu' potesse; Virtus est homini scire quo quaeque habeat res; Virtus scire homini rectum, utile, quid sit honestum, Quae bona, quae mala item, quid inutile, turpe, inhonestum; Virtus quaerendae finem rei scire modumque; Virtus divitiis pretium persolvere posse; Virtus id dare quod re ipsa debetur honori, Hostem esse atque inimicum hominum morumque malorum, Contra defensorem hominum morumque bonorum, Hos magni facere, his bene velle, his vivere amicum; Commoda praeterea patriai prima putare, Deinde parentum, tertia iam postremaque nostra-.

But to me it appears far otherwise; for since "Luxuriant animi rebus plerumque secundis, Nec facile est aequa commoda mente pati;" And because "Non habet unde suum paupertas pascat amorem, . . . Divitiis alitur luxuriosus amor."

"Sed superstitiosi vates impudentesque arioli, Aut inertes aut insani aut quibus egestas imperat, Qui sibi semitam non sapiunt, alteri monstrant viam, Quibus divitias pollicentur, ab eis drachumam ipsi petunt. De his divitiis sibi deducant drachumam, reddant cetera." Here he shows, like so many of his countrymen, a strong vein of satire.

So he will not be misled by expectations of office, or money, or the favor and applause of his fellowmen, into surrendering himself in order to conform to low desires and vulgar tastes; nay, in such a case he will follow the advice that Horace gives in his epistle to Maecenas. Nec somnum plebis laudo, satur altilium, nec Otia divitiis Arabum liberrima muto.

Ord., i. and an uneasy, necessitous, busy, rich man seems to me more miserable than he that is simply poor. "In divitiis mopes, quod genus egestatis gravissimum est." The greatest and most wealthy princes are by poverty and want driven to the most extreme necessity; for can there be any more extreme than to become tyrants and unjust usurpers of their subjects' goods and estates?

-Virtus, Albine, est pretium persolvere verum Queis in versamur, queis vivimu' rebu' potesse; Virtus est homini scire quo quaeque habeat res; Virtus scire homini rectum, utile, quid sit honestum, Quae bona, quae mala item, quid inutile, turpe, inhonestum; Virtus quaerendae finem rei scire modumque; Virtus divitiis pretium persolvere posse; Virtus id dare quod re ipsa debetur honori, Hostem esse atque inimicum hominum morumque malorum, Contra defensorem hominum morumque bonorum, Hos magni facere, his bene velle, his vivere amicum; Commoda praeterea patriai prima putare, Deinde parentum, tertia iam postremaque nostra-.

Virtus, quaerendae finem rei scire modumque; Virtus divitiis pretium persolvere posse. Virtus, id dare quod reipsa debetur honori, Hostem esse atque inimicum hominum morumque malorum Contra, defensorem hominum morumque bonorum; Magnificare hos, his bene velle, his vivere amicum; Commoda praeterea patriai prima putare, Deinde parentum, tertia iam postremaque nostra."

Whatever it is that falls into our knowledge and possession, we find that it satisfies not, and we still pant after things to come and unknown, inasmuch as those present do not suffice for us; not that, in my judgment, they have not in them wherewith to do it, but because we seize them with an unruly and immoderate haste: "Nam quum vidit hic, ad victum qux flagitat usus, Et per quae possent vitam consistere tutam, Omnia jam ferme mortalibus esse parata; Divitiis homines, et honore, et laude potentes Aflluere, atque bona natorum excellere fama; Nec minus esse domi cuiquam tamen anxia corda, Atque animi ingratis vitam vexare querelis Causam, quae infestis cogit saevire querelis, Intellegit ibi; vitium vas efficere ipsum, Omniaque, illius vitio, corrumpier intus, Qux collata foris et commoda quomque venirent."