Magistratui autem, saith Tilen, et ecclesioe proepositis, non nisi usque ad aras obtemperandum, neque ullum certamen aut periculum pro libertatis per Christum nobis partæ defensione defugiendum, siquidem mortem ipsius irritam fieri, Paulus asserit, si spiritualis servitutis jugo, nos implicari patiamur.

"Quisquis praedestinationis doctrinam invidia gravat," says Calvin, "aperte maledicit Deo." Let us say, "Quisquis praedestinationis doctrinam asserit, blasphemat". Let us not impute such cruel injustice to the all-perfect Being. Let Austin and Calvin and all those who teach it be answerable for it alone.

Hoc ita verum esse asserit, ut credi possit; retulit hoc Cardinali de Ursinis, multisque praeterea, et omnibus eisdem verbis, ut opinor, non esse haec ab eo conficta. Quid quaeris? Facit assertio sua, et constans vultus, ut credam aliquid. Melius est enim peccare in hanc partem, ex qua tantum lucrum fieri posset, quam esse omnino incredulus.