United States or Heard Island and McDonald Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Εις το αναμεταξύ που αυτός ο φύλακας μας ωμιλούσε, βλέπομεν να φθάνη ένας μέγας αριθμός κόσμου από την χώραν με πολλές φύλαξες του Σουλτάνου, που έφεραν δύο νέους διά να τους βάλλουν εις τους πύργους. Βλέπετε, εφώναξεν, ετούτους τους νέους τρελλούς που τους φέρουν εδώ; βέβαια, λέγει ο φύλακας, η βασιλοπούλα Ρετζία κατά πως φαίνεται σήμερον παίζει το κοντάρι.
Κι' αν Πήγασο ζητήση κάνεις για να πηδήση 'στης Μούσης το βουνό, σε σας και μόνο 'ξεύρει πως Πήγασο θα εύρη θρεμμένο και φτηνό. Αν φράκα δεν φορήτε, αν τίτλους δεν κρατήτε λαμπράς καταγωγής· κι' αν για τιμή σας φθάνη πιστοί του Μακρυγιάννη να μένετ' εκλογείς,
Γνωρίζω δε πόσον σας ευχαριστεί ο καπνός των θυσιών και ότι αυτήν την ευωχίαν νομίζετε ως την νοστιμωτέραν, όταν η κνίσσα φθάνη εις τον ουρανόν «ελισσομένη περί καπνώ ». Επομένως η κατηγορία αύτη είνε όλως εναντία προς τας διαθέσεις σας. Απορώ δε πώς δεν διατάσσετε και τον ήλιον να παύση να φωτίζη τους ανθρώπους• διότι και αυτός είνε πυρ, πολύ θαυμαστότερον και φλογερώτερον.
Ας είναι λοιπόν, φίλε μου Ευθύδημε και Διονυσόδωρε· επαίξατε όσο επαίξατε και ίσως να φθάνη πλέον. Ελάτε τώρα εις το προκείμενον και διδάξετε τον νέον, πως πρέπει να καλλιεργήση την αρετήν και την σοφίαν.
Ιδόντες δε οι παρά του Κύρου τεταγμένοι επί τούτω παρά τας όχθας του Ευφράτου ότι ο ποταμός εκατέβη τοσούτον ώστε το ύδωρ να φθάνη μόνον μέχρι του μηρού του ανθρώπου, ωφελήθησαν εκ τούτου και εισήλθον εις την Βαβυλώνα.
Εκείνος όμως δεν την εκύτταξεν, αλλά βιαίως έτρεχε και κάθε ολίγον μετά φόβου εγύριζε, και εκύτταζεν όπισθέν του, ωσάν να είχε τινά που να τον εκυνηγούσεν. Αφού τον έχασαν από τα μάτια τους, ιδού και βλέπουν να φθάνη άλλος καβαλλάρης, που με μεγάλην βίαν εχτυπούσε το άλογόν του διά να τρέχη.
Θαυμαστής θερμός των ιδικών μας κλασσικών — των αρχαίων φυσικά, — που μ' εξαιρετική λατρεία φαίνεται πως τους εμελέτησε και με ειλικρίνεια και σαν νοσταλγικά τη χαμένη τους ωραιότητα κλαίει, κι αν δεν φθάνη στο ύψος της φιλοσοφικής εννοίας τον Πλάτωνα, στη λεπτότητα του διαλόγου όμως πού και πού σαν να του παραβγαίνη.
Ξέρε το: πως τη στιγμή όπου θάχης μαθημένα όλα τούτα από μένα, κάθε δόξα και τιμή που ο κόσμος θα σου κάνη, ως τον ουρανό θα φθάνη. ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ Και θα κάνω λοιπόν τι; ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ Αχ! μια τέτοια ευτυχία εγώ τάχα θα τη ιδώ;
ΝΕΑΝΙΑΣ Μα το θεό! το κέρινο στεφάνι αν σου φθάνη, κι' αυτό θα ταποκτήσης• γιατί θαρρώ πως μόλις μπης, θα πέσης να ψοφήσης! Ε! πού τον πας; Α' ΓΡΑΥΣ Στο σπίτι μου• αυτός είνε για μένα. ΝΕΑΝΙΑΣ Τάχεις, γρηά, χαμένα! Τέτοιος που είν' αυτός ο νηός, δεν έχει χρόνια τόσα να ρθή κοντά να κοιμηθή με σένα, γρηά γκιόσσα! δεν θάσαι πειά γυναίκα του, θα σ' έχη για μητέρα.
Διότι φαίνεται ότι, και αν φθάνη έως εις αυτούς κανέν αγαθόν ή αντίθετον, είναι μηδαμινόν και μικρόν είτε γενικώς είτε προσωπικώς δι' αυτούς. Εάν δε δεν φθάνη εις αυτούς, είναι τόσον μικρόν και επουσιώδες, ώστε δεν κάμνει ευτυχείς εκείνους οι οποίοι δεν είναι, ούτε όσοι είναι ευτυχείς τους αφαιρεί την μακαριότητα.
Λέξη Της Ημέρας