United States or Kosovo ? Vote for the TOP Country of the Week !


Επειδή δε αυτό Δ. | ήτο ζώον αιώνιον, ούτω και το σύμπαν τούτο επεχείρησε τοιούτο να το κάμη όσον ήτο δυνατόν. Και πάντα ταύτα είναι μέρη του χρόνου, και το &ήτο& και το &θα είναι& είναι είδη του χρόνου και γενητά, τα οποία λεληθότως μεταφέρομεν όχι ορθώς εις την αιώνιον ουσίαν.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ XXIII. &Η κίνησις και η στάσις. Το σύμπαν κυκλοτερές ον σφίγ- γει τα σώματα και ουδαμού αφίνει κενόν. Συνοχή σω- μάτων. Η κίνησις είναι αδιάλειπτος.& Περί κινήσεως όμως και ηρεμίας, με ποίον τρόπον και διά ποίας αιτίας γίνονται, εάν δεν συμφωνήσωμεν πρώτον, πολλά θα υπάρξωσιν εμπόδια εις τους επομένους συλλογισμούς.

Από τα πέρατα του κόσμου μία ακτίς κατ' αρχάς έλαμψε διά του απεράστου ερέβους, και εκείνη ήρκεσεν, ίνα καταλύση το σκότος, και κατακλύση το σύμπαν από φως και ζωήν· το κύτταρον έλαβε την πρώτην ώθησιν και προσεκολλήθη εις το κύτταρον, και η προσέγγισις εκείνη παρήγαγεν αρμονίαν ένθεον και ζωοποιόν, δι' ης ερρυθμίσθη ο αιώνιος Κώδηξ.

Και συμφώνως προς αυτά ταύτα πρέπει να θεραπεύωμεν και τα ιδιαίτερα μέλη του σώματος, μιμούμενοι τα συμβαίνοντα εις το σύμπαν.

Θα ιατρευθή η πληγή του, θα στυλωθή, κι' ο κίνδυνος και πάλιν του 'δοντιού του τον δόλον μας τον μάταιον θα ξαναφοβερίζη. Αλλά το σύμπαν ας χαθή, οι κόσμοι ας χαλάσουν, παρά να κρυφοτρώγωμεν με φόβους το ψωμί μας, κι' ο ύπνος να μας έρχεται την νύκτα, ταραγμένος απ' τ' άγρια ονείρατα που μας τρομάζουν! Όχι!

Το είπα... η πλήξις την πλήξιν μου φέρει.. δεν θέλω θυέλλας, ανοίξεις, λειμώνας... σαν έλθουν οι πάγοι ζητώ καλοκαίρι, σαν έλθη και τούτο ζητώ τους χειμώνας. 'Στό χάος το πρώτον το Σύμπαν ας πέση κι' έν' άλλο ας γίνη καθώς μου αρέσει, αλλ' όμως συστρέφω κι' αυτό ανωκάτω και δεύτερον, τρίτον και τέταρτον πλάττω.

Εγώ εξετάζων τα πράγματα του κόσμου δεν εβράδυνα να εύρω γελοία και ευτελή και αβέβαια όλα τα ανθρώπινα, δηλαδή τα πλούτη, τας εξουσίας και τας βασιλείας• και περιφρονήσας αυτά, έκρινα ότι η περί τούτων ασχολία γίνεται εμπόδιον εις την μελέτην των αληθώς σπουδαίων ζητημάτων κ' επροσπαθούσα να ανυψώσω την σκέψιν μου και να την στρέψω προς το σύμπαν.

Ερμηνεύον και μεταβιβάζον εις τους θεούς τα παρ' ανθρώπων και εις τους ανθρώπους τα παρά θεών, δηλαδή των μεν τας παρακλήσεις και τας θυσίας, των δε τας προσταγάς και τας αμοιβάς των θυσιών, εν μέσω δε όν αμφοτέρων συμπληρώνει το κενόν, εις τρόπον ώστε το σύμπαν αυτό συνδέεται προς εαυτό τοιουτοτρόπως.

Πώς το εννοείς αυτό πάλιν; Ιδού πώς. Επειδή ο βασιλεύς ημών παρετήρησε ότι όλαι μας αι πράξεις είναι ψυχικαί και ότι υπάρχει εις αυτάς και πολλή αρετή και πολλή κακία και ότι η ψυχή και το σώμα είναι άφθαρτα, αλλ' όχι αιώνια, καθώς οι νομίμως αθάνατοι θεοίδιότι δεν θα υπήρχε ποτέ γέννησις ζώων, εάν το έν εξ αυτών των δύο εξηφανίζετοκαι επειδή ενόησε ότι το μέρος της ψυχής, το οποίον είναι αγαθόν, επλάσθη διά να ωφελή, το δε κακόν να βλάπτη, όλα αυτά σκεφθείς ευρήκε, πού πρέπει να κείται έκαστον μέρος, διά να καθιστά εις το σύμπαν νικήτριαν μεν την αρετήν, νικωμένην δε την κακίαν όσον το δυνατόν περισσότερον και καλλίτερον.

Ο ίδιος δε λόγος ισχύει και δι' εκείνους, τους οποίους συ παρετήρησες ότι έγιναν μεγάλοι από μικροί, ενώ ανοσιούργησαν ή έπραξαν κάτι παρόμοιον, και ενόμισες ότι από άθλιοι έγιναν ευτυχείς, και έπειτα μέσα εις τα κάτοπτρα των πράξεών των ενόμισες ότι αντελήφθης καθαρά την αμέλειαν των θεών δι' όλα, χωρίς να γνωρίζης ποία είναι η υπηρεσία αυτών διά το σύμπαν.