United States or French Polynesia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ούτω διά μακρών διηγήσεων η θεια-Αννούσα, σκολιώς απέφευγε να είπη σαφώς, αν πράγματι ο Λαλεμήτρος της ωμίλησε. Διά τούτο η γρηά Κυρατσού, κτυπώσα την δεξιάν επί της αριστεράς παλάμης, ως εάν εμετρούσε χρήματα, επανελάμβανεν υπόπτως: — Πώς δεν σώδωκε ένα γράμμα, θα πω! Έμεινε λοιπόν το πράγμα αμφίβολον.

Και ως προς τους θεούς μεν ας είναι αύτη η παράκλησις· ως προς ημάς δε ας παρακαλέσωμεν, όπως όσον το δυνατόν ευκολώτερον υμείς κατα- νοήσητε, εγώ δε σας δείξω σαφώς περί του αντικειμένου της δια- λέξεως, πώς το νοώ.

Μικρά μεγάλα λόγια χαμένα... τέτοια τα δείχνει ο νους σ' εμένα. Ό,τι εκείνος θαρρεί πως πρέπει και πως ταιριάζει με το εγώ, τούτο καθένας καλόν το βλέπει και τούτο θέλω και κυνηγώ. Ο νόμος γράφει «ποτέ μην κλέψης μηδέ πεντάρα, μηδέ βελόνι», αλλ' όταν έλθουν τοιαύται σκέψεις καθείς τον νόμο τον φασκελόνει. Γιατί αλήθεια πάντα καθένας να γυρεύη εκείνο που ο νόμος σαφώς απαγορεύει;

Προς το παρόν ας μετακαλέσωμεν τον Αλκιβιάδην, τον μόνον άνδρα πού είναι ικανός να φέρη το σχέδιον τούτο εις πέρας». Ο δε δήμος εις την αρχήν μεν ηγανάκτησεν ακούων τα περί της ολιγαρχίας λεγόμενα, αλλ' ότε ο Πείσανδρος τον εδίδαξε σαφώς ότι δεν υπήρχεν άλλο μέσον σωτηρίας, ενέδωκε τόσον υπό φόβου, όσον και υπό ελπίδος προσεχούς μεταβολής.

Διότι τα ασώματα όντα, τα οποία είναι τα ωραιότερα και τα σπουδαιότερα, μόνον με λόγον εξηγούνται σαφώς και όχι με άλλο τίποτε, όλα δε όσα λέγομεν τόρα, τα λέγομεν προς χάριν αυτών, Είναι δε η μελέτη περί παντός ζητήματος ευκολωτέρα εις τα μικρότερα παρά εις τα μεγαλίτερα. Νέος Σωκράτης. Πολύ καλά το είπες. Ξένος. Ας ενθυμηθώμεν λοιπόν εκείνα, χάριν των όποιων είπαμεν όλα αυτά περί αυτών.

Προσέτι αι μεν αισθήσεις είναι πάντοτε αληθείς, τα δε φαντάσματα είναι ως επί το πλείστον ψευδή. Έπειτα, όταν η κατ' ενέργειαν αίσθησις ημών είναι ακριβής ως προς το αισθητόν αντικείμενον, δεν λέγομεν ότι φανταζόμεθα, ότι τούτο είναι λ.χ. άνθρωπος, αλλά ούτω λέγομεν μόνον όταν δεν αισθανώμεθα σαφώς• τότε η αίσθησις δύναται να είναι αληθής ή ψευδής.

Επίσης εις τον Θεαίτητον διετυπώθη σαφώς και απεριφράστως ο ορισμός εις σελίδα 142, καθ' ον διά να εννοηθή καλώς και επιστημονικώς έν πράγμα πρέπει να διακριθή σαφώς από όλα τα άλλα. Η λύσις όμως του Σοφιστού παρέχει μεγίστας δυσκολίας καθώς και η του Πολιτικού, και περί αυτής κάμνομεν λόγον εις τον πρόλογον του τελευταίου, διότι είναι λύσις κοινή δι' αμφοτέρους. Θεόδωρος.

Τα ψυχρά των χείλη εζητούσαν τα ιδικά μου. Επάθαινα δύσπνοιαν από το βάρος του πλήθους αυτού. Αηδία, την οποίαν καμμία λέξις εδώ κάτω δεν ημπορούσε να χαρακτηρίση, εφούσκωνε το στήθος μου και βαρείες αναθυμιάσεις μου επάγωναν την καρδιά. Ένα λεπτόν ακόμη και επείσθην ότι τα βάσανά μου θα ελάμβανον τέλος. Ησθάνθην σαφώς ότι το σχοινί ήρχισε να ξετεντώνεται.

Και όμως εφ' όσον ενυπάρχει σαφώς η δύναμις αυτού, είναι ορθόν να του αποδίδωμεν εκείνο το όνομα το οποίον θα μας δείξη αυτό το πράγμα. Παραδείγματος χάριν το β βλέπεις ότι ενώ προσετέθη το η και το τ και το α δεν το έβλαψε διόλου, ώστε να μην εκφράζη με ολόκληρον το όνομά του την φύσιν εκείνου του στοιχείου, του οποίου ήθελε ο νομοθέτης.

Αλλά μήπως το πράγμα δεν αναφαίνεται αρκετά σαφώς εις τον αναγινώσκοντα τα δημοσιεύματά του; Ότε τω 1871 παραθερίζων εν Χίω, έλαβε τας κωμωδίας του Βλάχου, ενέκυπτεν εις την τότε καινοφανή θεωρίαν του Δαρβίνου συλλέξας πάντα τα περί ταύτης ήδη γραφέντα· ταύτην δ' έλαβον ως αφετηρίαν της περί των ελληνικών κωμωδιών μελέτης του.