United States or Comoros ? Vote for the TOP Country of the Week !


Αν έλεγε καθένας τι κρύπτει κατά βάθος χωρίς κανένα φόβον, χωρίς κανένα πάθος, θα 'βλέπαμε αμέσως το παν ν' ανατραπή, θα 'βλέπαμε αμέσως το πάν μορφήν ν' αλλάξη, μα σήμερα κι' ο κλέπτης θ' ακούσης να σου 'πη: «εγώ ποτέ να κλέψω;... πα! πα! Θεός φυλάξοι

ΜΕΡΚΟΥΤΙΟΣ Ναι· δεν είναι βαθειά 'σαν πηγάδι, ούτε πλατειά 'σαν εκκλησίας πύλη, αλλά είναι αρκετή, και θα κάμη την δουλειάν της. Αν με γυρεύης αύριον, θα μ' εύρης πα- ραχωμένον. Μ' εδιόρθωσε περίφημα, σου λέγω· 'ς τ' α- ανάθεμα και τα δύο τα σπιτικά σας! Να πάρη η ζάλη! Ένας σκύλος, ένας παληόγατος, ένας ποντικός να με σκοτώση εμένα με μίαν τσουγγρανιάν!

Τάφησα κ' εγώ που λες για την τελευταία στιγμή, Γιατ’ είπα μέσα μου : ό,τι έχω εγώ τη Βεργινίτσα μου!. . δεν πα να κουρεύωνται κ’ οι μεγάλες και τα Κούλουμά τους. . . » Και ξεγλίστρησε όξω απ’ την πόρτα.

Τότε λοιπόν τι είσαι εδώ; — Διά να φυλάγω την πόρτα. — Και είνε μοναχός ο αυθέντης σου; — ΌχιΕίνε και άλλοι; — Πολλοί. — Ποιος και ποιος; — Δεν τους γνωρίζω. — Θα πάγης όμως να του πης... — Εγώ; — Θα πης ότι ήλθα διά σπουδαίαν υπόθεσιν. — Όχι δα. — Και έχω ανάγκην να του μιλήσω. — Δεν γίνεται. — Σου λέγω, είμαι σταλμένος. — Ας πα να είσαι. — Δεν το κουνάς, βλέπω.

ΑΜΛΕΤΟΣ Άνθρωπε του Θεού, πρέπει πολύ καλήτερα· μεταχειρί- σου καθέναν κατά την αξίαν του, και τότε ποίος θα ξεφύγη την μάστιγα; Να τους μεταχειρισθής όπως θέλει η τιμή σου και το αξίωμά σου· όσον ολιγώτερον αυτοί αξίζουν, τόσο μεγαλήτερη αποδείχνεται η γενναιοψυχία σου. Συνό- δευσέ τους μέσα. ΠΟΛΩΝΙΟΣ Ελάτε, Κύριοι. ΑΜΛΕΤΟΣ Ακολουθήσετέ τον, Κύριοι· θα έχωμεν αύριον μίαν πα- ράστασιν.

Αυτά 'πα, και η καρδία τουςτα λόγια μου ερραΐσθη, και αυτού καθίσαν, έκλαιαν• ανέσπααν τα μαλλιά τους, αλλ' όφελος δεν έφερναν τα κλάμματα και οι θρήνοι.

Ο δε Στρατής παρετήρει άναυδος τον Μανώλην και εφαίνετο ότι μετά δυσκολίας συνεκράτει μίαν φράσιν: — Εκουζουλάθηκες. μωρέ; — Μα είντα διαόλου δέσιμο θα μου κάμη δεν καταλαβαίνω, επέμεινεν ο Μανώλης. Καταλαβαίνεις απατός σου, Στρατιό; Αλλ' ο Στρατής ανεπήδησεν. — Είντα λόγια 'ν' αυτά που λες! ανεφώνησε. Σα δε κατές να μιλής να μη μιλής! — Είντά 'πα! είπεν ο Μανώλης κατάπληκτος.

Αυτά 'πε και όλοι εσίγησαν• άφωνοι έμειναν όλοι, και μόνος ο Αλκίνοος απάντησέ του κ' είπε• 23δ «Όσα είπες, ξένε, λυπηράεμάς ποσώς δεν είναι• αλλά να δείξης βούλεσαι την αρετή σου εις όλους, τι ωργίσθης 'πουτην σύνοδο σ' έχει προσβάλει εκείνος, ώςτε κανένας εις το εξής να μη κατηγορήση την αρετή σου, αν έχη νου και μέτρον εις τους λόγους. 240 άκουσε τώρα ό,τι θα ειπώ, να 'χης να τ' αναφέρης και εις άλλον ήρωα σπίτι σου, οπόταντο τραπέζι, με τα παιδιά σου ολόγυρα και με την σύντροφόν σου, την αρετή μας θυμηθής, όλα τα έργα εκείνα, όσα κ' εμάς προγονικά διώρισεν ο Δίας. 245 ότι καλοίτο γρόνθισμα δεν είμασθ' ή 'ς την πάλη, αλλάτο τρέξιμο γοργοί κ' εξαίρετοιτα πλοία. και μας αρέσουν οι χοροί, η τράπεζα, η κιθάρα, η αλλαξιαίς, τα χλιαρά λουσίματα και η κλίναις. και τώρα ελάτε, οι χορευταίς οι κάλλιοι των Φαιάκων, 250 χορεύτε, όπως ο ξένος μας ειπή των ποθητών του, σπίτι όταν φθάση, ανώτεροι πως είμασθε των άλλων, 'ς τ' αρμένισμα, εις τον χορό, 'ς τα πόδια, 'ς το τραγούδι. και την κιθάρα την γλυκειά, 'που κάπου είναιτο δώμα, κάποιος να πα να φέρη ευθύς εδώ του Δημοδόκου». 255

Μα δεν φθάνουν τόσαις λίραις, τόσα κτήματα και πλούτη Εις τον Βίκονσφηλδ τον φαύλον, τον εβραίο, τον τσιφούτη, Αλλά θέλει και την Κύπρον αυθαιρέτως να αρπάξη Από 'μας τους αδυνάτους;. . Πα! πα! πα! Θεός φυλάξοι! Τούτο, κύριοι, δεν πρέπει, ούτε είνε δυνατόν Να αφήσωμεν την Κύπρον εις τον κύριον αυτόν

Θα τον αφήσω και θα οργανίσω ευθύς τον τρό- πον να συναπαντηθή με την κόρην μου. — Ευγενέστατε, θα σου πάρω ταπεινότατα την άδειαν να αναχωρήσω. ΑΜΛΕΤΟΣ Κανένα πράγμα δεν θα ευχαριστηθώ τόσο να μου πά- ρης όσον αυτό, αν εξαιρέσης την ζωήν μου, την ζωήν μου, την ζωήν μου! ΠΟΛΩΝΙΟΣ Έχε υγείαν, Κύριέ μου. ΑΜΛΕΤΟΣ Βαρετοί γέροντες ξεμωραμένοι! Εισέρχονται ΡΟΖΕΝΚΡΑΣ και ΓΥΙΛΔΕΝΣΤΕΡΝΗΣ