United States or Estonia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ακόμη δε όσον επιδέχονται τα βοσκήματά του παιγνίδια και μουσικήν, δεν είναι άλλος καταλληλότερος διά να διασκεδάζη και με την μαγείαν να τα ημερώνη, είτε με όργανα, είτε με γυμνόν στόμα διαχειριζόμενος την μουσικήν του ποιμνίου του. Και βεβαίως το ίδιον έχομεν να ειπούμεν και διά τους άλλους βοσκούς. Δεν είναι έτσι; Νέος Σωκράτης. Πολύ ορθά. Ξένος.
Ούτοι ζουν επί μακρόν και διατηρούνται υγιείς, διότι διά να εξασκούν την μαγείαν πρέπει να διαιτώνται και αυτοί με σωφροσύνην και εγκράτειαν.
Επεδόθη εις την μαγικήν τέχνην και εις ολίγον καιρόν την έμαθεν, εις τόσον που με αυτήν την μαγείαν μετεμόρφωσε, τον μεν υιόν μου εις μοσχάρι, την δε μητέρα του εις αγελάδαν· έπειτα κράζει τον ζευγίτην και του λέγει· ιδού σου παραδίδω ταύτην την αγελάδαν με το μοσχάρι της, διά να τα φυλάξης έξω εις το χωρίον διά χρείαν του σπιτιού, κατά την παραγγελίαν του αυθέντου μου.
Το να έχωμεν αφήσει την ύπαρξίν της να κρύπτεται από τα μάτια μας, τούτο προέκυψεν από έλλειψιν πίστεως — πίστεως εις την αποκάλυψιν ήτοι εις την μαγείαν — να έχωμεν πίστιν, ότι θα εννοήσωμεν από εδώ την πίστιν εν τη αποκαλύψει, είτε την πίστιν εν τη μαγγανεία.
Ποσάκις δακρύων εξ αγνώστου χαράς έμεινα κρυφά εις την γωνίαν εκεί κάτω ακίνητος, ως ο φιλάργυρος ο φοβούμενος μη κλέψωσι τον θησαυρόν του· έμεινα να βλέπω κρυφά-κρυφά την τρυφεράν αυτήν του Επιταφίου πομπήν, κατερχομένην από τον ανήφορον, εισπνέων βαθέως εν άσθματι ως εντός κήπου ανθέων, ως να ήθελον να ροφήσω διά μιας όλην εκείνην την μαρμαρυγήν, ως να ήθελον να χορτάσω όλην εκείνην την αχόρταστον μαγείαν!
Δεν ήτο, έλεγες, φωνή εκείνη, αλλά γλυκεία τις και μυστηριώδης απήχησις κώδωνος κρυσταλλίνου, μαγεύουσα την ακοήν και κρατούσα υπό διαρκές και ακαταμάχητον θέλγητρον τον ακροατήν. Ουδέποτε ήκουσα γλυκυτέραν ανθρώπου φωνήν, σπανίως δε και ήχου οιανδήποτε κλαγγήν, ήτις να έχη τόσην την μυστηριώδη της μαγείαν.
Η Αυγούστα Ποππέα μου έκαμε παράπονα, κατηγορούσα αυτήν ότι έκαμε μαγείαν κατά του θυγατρίου μας εις τους κήπους του Παλατινού. — Αλλ' εγώ παρετήρησα εις τον Τιγγελίνον, ότι οι θεοί δεν υπόκεινται εις μαγείαν. Ενθυμείσαι, ω θείε άναξ, ότι εταράχθης, και συ αυτός έκραξες ότι είχον δίκαιον; — Ενθυμούμαι. Είτα στραφείς ο Καίσαρ προς τον Βινίκιον είπε: — Την αγαπάς όσον λέγει ο Πετρώνιος;
— Λέγω, όταν είνε κανείς μακράν... Ύστερα του φαίνονται όλα εύκολα. — Αυτό; — Όταν όμως είνε πλησίον... — Τότε; — Τα βλέπει όλα ζερβοδίμιτα; — Ζερβοδίμιτα; είπεν ο Γύφτος. Τι θα πη; — Ζερβανάποδα, ήθελε να πω. — Και μάλιστα εις εσέ... — Τι; — Θα εφαίνοντο πλέον ζερβά και πλέον ανάποδα.. — Ε, δα. — Παρά εις κάθε άλλον. — Διατί αυτό; — Διότι θα τα ενόμιζες... — Θα τα ενόμιζα;... — Διά μαγείαν.
Τότε εγώ τραβώντας το σπαθί έκοψα της τρισαθλίας το χέρι, εις το οποίον εφορούσεν ένα δακτυλίδι μαγικόν και ευθύς που της έπεσε το χέρι κατά γης, από ωραία που ήτον, εμεταβάλθη εις μίαν ασχημοτάτην γραίαν. Βασιλέα, μου λέγει, κόπτοντάς μου το χέρι εχάλασες την μαγείαν.
Αλλά και την ιατρικήν επηγγέλλετο, κατά δε τας κακάς γλώσσας και την μαγείαν, αναγκάζουσα τα πονηρά πνεύματα, ήτοι τους πρώην θεούς, τον Βάκχον, την Ήραν, τον Πάνα και την Αφροδίτην, ν' αφίνωσι τας πύλας του σκότους τρέχοντες ως πιστοί θεράποντες εις τας επικλήσεις της.
Λέξη Της Ημέρας