United States or Saint Barthélemy ? Vote for the TOP Country of the Week !


Εάν λοιπόν τυχαίνη συ να γνωρίζης από αυτά τα μαθήματα, ποίον είναι ωφέλιμον και ποίον βλαβερόν διά την ψυχήν, άφοβα ημπορείς να αγοράσης μαθήματα και από τον Πρωταγόραν και από οποιονδήποτε άλλον· εάν δε δεν γνωρίζης, πρόσεχε, φίλτατε, μήπως παίξης εις την τύχην και κινδυνεύσης τα προσφιλέστερα εις τον κόσμον πράγματα.

Σωκράτης Δεν μου λες, σε παρακαλώ διά ποίον από τα δύο λέγεις το όχι, διά το καλόν ή διά το κακόν απόκτημα; θα είναι κερδισμένος εκείνος που θ' αποκτήση κάτι κακόν ή δεν θα έχη επίσης κανένα κέρδος, έστω και εάν εκείνο που θ' αποκτήση, οτιδήποτε, είναι ωφέλιμον; Εταίρος Είναι φανερόν πως θα έχη κέρδος εάν το απόκτημα είναι ωφέλιμον. Σωκράτης Εάν δε είναι βλαβερόν δεν θα είναι ζημιωμένος;

Το &ασύμφορον& και το &ανωφελές& και το &αλυσιτελές& και το &ακερδές&. Ερμογένης. Πολύ ορθά. Σωκράτης. Αλλά μόνον το &βλαβερόν& και &ζημιώδες&. Ερμογένης. Μάλιστα. Σωκράτης. Και πάλιν το &άπτω& είναι το ίδιον με το δένω, τούτο δε εις όλα τα ονόματα το κατακρίνει.

Λοιπόν το &βουλόμενον άπτειν ρουν& κυρίως μεν έπρεπε να ονομασθή &βουλαπτερούν&, όμως χάριν κομψότητος μου φαίνεται ότι ωνομάσθη &βλαβερόν&. Ερμογένης. Πολύ μεταμορφώνεις, καλέ Σωκράτη, τα ονόματα. Και τόρα πάλιν μου εφάνη ωσάν να εσφύριξες το προοίμιον του ύμνου της Αθηνάς, όταν έλεγες αυτό το όνομα το βουλαπτερούν . Σωκράτης. Δεν πταίω εγώ, Ερμογένη μου, αλλά εκείνοι οι οποίοι έθεσαν τα ονόματα.

Λοιπόν συμφώνως προς τα ανωτέρω πρώτον μεν το &δέον& με αυτήν την προφοράν σημαίνει το αντίθετον από όλα τα ονόματα, τα οποία σημαίνουν το αγαθόν. Διότι ενώ το &δέον& φαίνεται ότι είναι είδος &αγαθού&, τόρα αποδεικνύεται ότι είναι &δεσμός& και εμπόδιον της κινήσεως, και ομοιάζει το &βλαβερόν&. Ερμογένης. Και βέβαια, καλέ Σωκράτη, αυτό αποδεικνύεται. Σωκράτης.

Τωόντι εάν δεν έκαμναν τας ζημίας ταύτας, θα τοις ήτο εύκολον να εύρωσι τους Πέρσας όταν ήθελον· τώρα όμως το μέτρον εκείνο το οποίον προηγουμένως ενόμισαν ως συμφερώτατον, απέβη εις αυτούς βλαβερόν.

Δηλαδή τρία πράγματα ανήκουν εις την προτίμησιν και τρία εις την αποφυγήν, το καλόν, το συμφέρον και το ηδονικόν, και αντιθέτως το άσχημον, το βλαβερόν και το λυπηρόν. Εις όλα δε αυτά ο μεν αγαθός επιτυγχάνει καλώς, ενώ ο κακός σφάλλει, και προ πάντων εις την ηδονήν. Έπειτα αυτή είναι κοινή και εις τα ζώα και συνοδεύει όλα όσα πρόκειται να τα προτιμήσωμεν.

Και δικαιοσύνη μεν είναι η διάθεσις κατά την οποίαν ο δίκαιος λέγεται επιδεκτικός να εκτελή το δίκαιον κατά προαίρεσιν, και να το διανέμη και μεταξύ εαυτού και ενός άλλου, και μεταξύ δύο άλλων, όχι εις τρόπον ώστε από το ωφέλιμον να δώση το περισσότερον εις τον εαυτόν του και ολιγώτερον εις τον πλησίον, από δε το βλαβερόν αντιστρόφως, αλλά το αναλογικόν ίσον, ομοίως δε και μεταξύ δύο άλλων.

Και λαμβάνων υπ' όψιν του το καλόν και το συμφέρον θα επιδιώξη να μη τους ενοχλή ή συγχρόνως να τους γλυκαίνη. Διότι φαίνεται ότι περιστρέφεται εις τας ηδονάς και λύπας τας προερχομένας κατά τας συναναστροφάς, από αυτάς όμως όσας δεν είναι καλόν ή είναι βλαβερόν εις αυτόν να τας γλυκάνη, θα δυστροπήση και θα προτιμήση να προξενήση λύπην.

Σωκράτης Άρα λοιπόν δεν είναι προτιμότερον να είναι γελοίον αλλ' αβλαβές, παρά επικίνδυνον και βλαβερόν; Φαίδρος Φαίνεται.