United States or Greenland ? Vote for the TOP Country of the Week !


«Επί Ποντίου Πιλάτου». — Ο Ιησούς ενώπιον του Πιλάτου. — Το αόρατον της κατηγορίας. — «Συ ει ο Βασιλεύς των Ιουδαίων;» — «Τι εστιν αλήθεια;» — Πρώτη αθώωσις. — Αγριότης των Ιουδαίων. — Ο Ιησούς ενώπιον του Ηρώδου. — Ιησούν ή τον Βαραββάν; — «Σταύρωσον, σταύρωσον Αυτόν». — Η μαστίγωσις. — Ο Αγκάθινος Στέφανος. — «Ίδε ο Άνθρωπος». — «Ουκ έχομεν Βασιλέα ειμί Καίσαρα». — Ο φόβος του Πιλάτου. — Απονίπτει τας χείρας. — «Το αίμα Αυτού εφ' ημάς και επί τα τέκνα ημών». — Η πλήρωσις της αράς.

Περί της πίστεως των συγχρόνων του Σαικσπήρου εις την ύπαρξιν όντων υπερφυσικών, ίδε την σημείωσιν εν τη μεταφράσει μου του &Ληρ& και την υπ' αριθ. εν τη του &Οθέλλου.&

ΜΠΕΜΒΟΛΙΟΣ Από τον νουν σου βγάλε την. Όπως σου λέγω κάμε. ΡΩΜΑΙΟΣ Να με διδάξης και τον νουν λοιπόν να σταματήσω. ΜΠΕΜΒΟΛΙΟΣ Ελευθερίαν, αδελφέ, 'ς τα μάτια σου να δώσης. Ιδέ και άλλαις ευμορφιαίς. ΡΩΜΑΙΟΣ Αυτός θα ήναι τρόπος ακόμη πλέον εύμορφη να μου φανή εκείνη.

Αι ολίγαι τοιχογραφίαι είχον φθαρή από την υγρασίαν, και τα πρόσωπα των Αγίων δεν διεκρίνοντο πλέον. Μόνον δεξιόθεν του χορού υπήρχε μία τοιχογραφία παριστώσα τον Άγιον Ιωάννην τον Πρόδρομον μαρτυρούντα τον Χριστόν. «Ίδε ο Αμνός του Θεού, ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου». Το πρόσωπον και η χειρ του Βαπτιστού, τεινομένη και δεικνύουσα, διεκρίνοντο οπωσούν καλώς.

ΜΕΦΙΣΤΟΦΕΛΗΣ Με τάστρα ωδηγήθησαν ανέκαθεν κι' οι μάγοι. ΦΑΣΟΥΛΗΣ Ιδέ τα φωσφορίζοντα των ουρανών πελάγη!... και ο Τρικούπης έπειτα γυρεύει να μας πείση πως η Ελλάς προώρισται να ζήση και θα ζήση. ΜΕΦΙΣΤΟΦΕΛΗΣ Ποτέ δεν απεφάσισες και συ ν' αυτοκτονήσης; ΦΑΣΟΥΛΗΣ Α! μπα!... δεν εδοκίμασα τοιαύτας συγκινήσεις. ΜΕΦΙΣΤΟΦΕΛΗΣ Φοβείσαι; ΦΑΣΟΥΛΗΣ Τι; να φοβηθώ;... πα! πα!

Και πλησίον της ο Βινίκιος μεθυσμένος, της έλεγεν: «Ευθύς ως σε είδα εις την οικίαν του Αούλου πλησίον της κρήνης, πάραυτα σε ηγάπησα. Ήτο πρωία, επίστευες ότι κανείς δεν σε έβλεπε και σε έβλεπα εγώ! . . . Και όπως σε είδα, ούτω σε βλέπω πάντοτε, με όλον τον πέπλον τούτον, όστις σε κρύπτει. Ιδέ! θεοί και άνθρωποι διψώσιν έρωτα. Δεν υπάρχει τίποτε, τίποτε, ειμή ο έρως εις τον κόσμον

ΑΔΜΗΤΟΣ Ω Μοίρα, τέτοια γυναίκα ευρέθηκες να μου στερήσης! ΑΛΚΗΣΤΙΣ Νοιώθω τα μάτια να βαραίνουνε• το βλέμμα μου θολώνει. ΑΔΜΗΤΟΣ Εχάθηκα, αν μου φύγης συ, γυναίκα μου.... ΑΛΚΗΣΤΙΣ Και όμως πάρε το πια απόφασιν πως μ' έχασες.... ΑΔΜΗΤΟΣ Σηκώσου και λάβε θάρρος. Μην αφήνης μόνα τα παιδιά σου. ΑΛΚΗΣΤΙΣ Μήπως κ' εγώ το ήθελα; Χαίρετε τώρα. ΑΔΜΗΤΟΣ Ιδέ τα, κύτταξε πως σε βλέπουνε.

Δεν θα τα καταφέρωμεν ως τότε καθώς πρέπει. — Λοιπόν επήγε ‘ς το κελλί του πάτερ Λαυρεντίου η Ιουλιέτα; ΠΑΡΑΜΑΝΑ Μάλιστα. ΚΑΠΟΥΛΕΤΟΣ Ίσως την ωφελήσουν τα λόγια του. Ανάποδη και δύστροπη που είναι. ΠΑΡΑΜΑΝΑ Να την. Ιδέ! Χαρούμενη απ' το κελλί γυρίζει. ΚΑΠΟΥΛΕΤΟΣ Τι κάμνεις; Πού εγύριζες ως τώρα, πεισματάρα;

Υπό τοιαύτην σημασίαν, δεν δυνάμεθα βεβαίως σήμερον να είπωμεν «Έρχου και ίδε»· διότι αφ' ότου οι κυανοί ουρανοί εκλείσθησαν μετά το δράμα του Αγίου Στεφάνου και του Αγίου Παύλου, το ανθρώπινον σχήμα του Ιησού δεν ώφθη πλέον υπ' ουδενός.

Ίδε πόσοι άνδρες αναρίθμητοι, φέροντες πολέμου πανοπλίαν, πόσοι ατρόμητοι ναυβάται ορμώσι κατά των εχθρών ίν' αποθάνωσιν υπέρ της Ελλάδος, της υβρισθείσης πατρίδος μας.